Słownik XVII wieku

Słowniki:
Kn, T, SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, L nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643

Formy: lp M. ż bezlistna; n bezlistne

Znaczenia:

»niewytwarzający liści, niemający liści z natury«: Pod-źięmék/ płonká bezlistna/ ábo Płonká-korzęń/ bo wszytká korzęń. Aracidne [...] Zięmianká/ ábo bézlist źiéle/ ábo płonká. Kn 751. Płonka. 1) Staude, Bäumlein. 2) Pfropf-Stamm. 3) Pfropf-Reis. 1)arbrisseau, arbuste, m. 2) grèfe, ente; arbre qui a été enté. 3) jetton, grèfe à enter. płonka bezlistna, Płonkakorzeń. vid. Podźiemek. T III 1402. Podźiemek, g. podźiemka. (aracidne) płonka bezlistna albo płonka korzeń, bo wszystka korfzeń; źiemianka, bezlist. ein gewisses Gewächs das keine Blätter und nur eine Wurzel hat/ an welcher es in der Erde seine Frucht trägt. espèce de plante sans feuilles, dont la racine porte le fruit sous la terre. T III 1467-1468. Solnik iest ziele knodowate i bezlistne; na brzegach morskich rośnie. LalMałachJSpos 12 [przypis]. Ksztáłt łodygi [...] Bezlistná (aphyllus, na któréy liście nie rośnie: iak u hiiacyntów ogrodowych. KlukCzenBot 40-41.