W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 22.05.2008
BYSTRZEĆ czas. ndk
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (bez cyt.), SWil, SW notują
SStp, SJP nie notują
Formy: bezok. bystrzeć; ~ cz. ter. lp 1. os. bystrzeję; 3. os. bystrzeje
Znaczenia:
1. »złościć się, srożyć się, miotać się, wściekać się«: Béstwię się/ bystrzéię/ Ferocio. Kn 20. Wydrzéię/ Chytrzéię/ Bystrzéię. Kn 1311. Bystrzeię. wild werden. s'efaroucher. T III 96.
2. »o koniu: przejawiać popęd płciowy«: Bystrzeć/ Ferocive, Equive DasHünDict nlb..
3. »ostrzyć«: Postrzeże Cyrulik, że brzytwá mi bystra weźmie osełkę, poleie oliwa, pociągnie raz i drugi, áż brzytwá ostrzeie, bystrzeie, ieno pociągniesz, zgoli. MłodzKaz II, 216.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: EM-P