Słownik XVII wieku

Słowniki:
L (XVII), SWil (druid, druida), SW (druid, druida), SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują

Formy: lm M. uż. osob. druidowie; D. druidów; C. druidom; W. uż. osob. druidowie

Etymologia: <łac. druidae, -arum; łac. druides, -um>

Znaczenia:

»kapłan galijski«: Druidom samym o bogach fata pozwoliły i wiedzieć i nie wiedzieć. LucBardzFar 12. Wy, ktorzy wielkich mężow ná woynie pobitych W poźne latá cżynićie wierszem známienitych Bárdy, wieleście wiersżow w pokoiu pisali. Wyście się też do ofiar dawnych powracáli Druidowie, ktorych wam woyny zákroczyły. LucBardzFar 12. W Mieście Karnutum, po Fráncusku Chartres była Stolica starożytnych Kapłanow Pogańskich y Czarnoxiężnikow, DRUIDAE albo DRUIDES názwánych, ná osobności w lesie mieszkaiących, ktorzy specie zmyśloney Pobożności, tę sobie u ludzi compararunt famam, że byli niby Legis Doktores, Młodzieży Institutores [...] Ci Druidowie ieszcze przed Narodzeniem CHRYSTUSOWYM, w tymże Mieście Karnocie wystawili byli statuę z nápisem Virgini Matri. ChmielAteny II 54. DUBLIN iest Stolica Hibernii, gdzie Vice-Rex rezyduie, Parlament się agituie, Akademia florescit scientiis: W HIBERNII zá Pogaństwa wenerowáno Bożkow: Jowisza, Marsa, Merkuryusza, Słońce, Miesiąc, Wiatry, im rządy wszystkich ná świecie rzeczy przypisuiąc. Kapłanow mieli takich, iak y Gallowie starzy, to iest Druidow. ChmielAteny II 285.