Data ostatniej modyfikacji: 06.06.2014
*
KURAN
rzecz.
m
Słowniki:
SWil
(
koran, alkoran
),
SW
(
koran, alkoran
),
SJP
(
koran, alkoran
) notują
SStp
,
SXVI
,
Kn
,
T
,
L
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1610-1625
Formy:
lp
D.
kuranu
Etymologia: <
z arab.
kor'an daw. kur'an 'czytanie'>
Znaczenia:
»święta, objawiona księga wyznawców islamu, Koran«
:
Głowę na krawędzi
kuranu
(księgi zakonu) położywszy, trwałem.
SaadiOtwSGul
83
.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz
alkoran
,
alfurkan
.
Autorzy:
DA
,
WG