Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *BAGNET, *BAJONETT

Słowniki:
T, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1728

Formy: lp N. bagnetem; ~ lm D. bagnetów; B. uż. nosob. bajonetty; N. bagnetami

Etymologia: <fr. baïonette>

Znaczenia:

»rodzaj noża a. sztyletu, osadzanego zazwyczaj na lufie broni palnej«: Postrzegł [saski żołnierz] u niego [rotmistrza Łosia] ów sygnet, chciał mu go z palcem urznąć, i już go bagnetem rznął, gdyby Łoś na generała Branta nie zawołał o salwowanie. OtwFDziejeCzech 107. [...] wydawszy ognia z obudwu stron [...] bajonetty ná flinty przyprawili [żołnierze cesarscy] [...]. GazPol 1735/69, 7 nlb.. Bagnetów różnych, tak od flint, jako i karabinów [...] 112. ZamLaszGęb 38. Przywioz broń z bagnetami pan kapitan Szyling, którą ode mnie 24 mar[tii] był do Warszawy ordynowany. RadziwHDiar 70.