Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *GZŁO, *ZGŁO

Słowniki:
SStp, SXVI, Kn, T, L (gzło; XVII-XVIII w.), SWil (gzło, giezło), SW (gzło, giezło), SJP notują

Formy: lp M. gzło; B. zgło; Ms. gźle

Znaczenia:

1. »luźne lniane odzienie zwykle kobiece lub dziecięce, koszula«: Baczę i gospodyni porządna niewiasta U pasztugi jej koniec, oblokła gzło lniane, Przywdziała zaś kabatek czamletowy na nie, Półaksamitowy pas z zanklem opasała, Awa, jako śród miasta prawie się ubrała. WychWieś 6. Gzło/ giésłko/ czéchło. Supparus vel supparum. Kn 220. Baba zochotą wielką w iednym gzle poskakuie. PasPam 98v. Gzło, giesłko, czechło. [...] 2) Kittel, Jupe, Ueberwurf, von Leinwand der Weiber und Kinder. [...] 2) habit de lin pour les femmes & pour les enfants. T III 442.

2. »długi ubiór roboczy furmana, woźnicy, służącego«: Gzło, giesłko, czechło. 1) Fuhrmanns-Kittel. [...] 1) souquenille, sarot, blaude des voituriers. [...] T III 442.