W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 13.12.2018
*ŁUCZYWOrzecz n, ŁUCZYWArzecz ż
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: lp D. ż łuczywy; n łuczywa
Znaczenia:
»szczapka służąca do rozpalania ognia«: Gdy przyjechał z saniami Baranowski i pęk łuczywy rozpalonej przywiózł, owe światło ocuciło mię, żem dopiero przejrzał, i powiedziano mi, co się ze mną stało. MatDiar I, 112.
Przenośnie: Car Moskiewski niezałował tez Smolnego Łuczywa na podpalenie tego ognia [związku]. PasPam 119v.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz łyczywo.
Autor: SPas