Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BAJERAN, *BAJARAN, BAJRAM, *BAJURAN

Słowniki:
SXVI, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, Kn, T nie notują

Formy: lp M. bajram // bajeran; D. bajaranu; B. uż. nżyw. bajuran // bajeran // bajram; Ms. bajramie // bajaranie; ~ lm B. uż. nosob. bajerany

Etymologia: <tur. bajram 'święto'>

Znaczenia:

»święta muzułmańskie obchodzone na zakończenie ramadanu (B. Duży) i 70 dni później (B. Mały)«: Gdzieby z włoka dluzsza w tey była wyprawie/ Kantymirby Baieran odprawił w Warszawie. TwarSLeg 41. Tejże nocy, której się Zbawiciel nasz rodzi, I pogaństwo bajeran razem swój obchodzi. TwarSLegK 164. Do jego [Mahometa] zewsząd grobu chodzą karawany, Aż od Indów i Chiny na swe bajerany, Które dwakroć do roku odprawują święto, W lipcu raz, a dziś drugi w Kindye zaczęto. TwarSLegK 169. Bajeran w Turcech dwakroć bywa w lipcu raz, w grudniu drugi. TwarSLegK 169. Znają się tu Rumi [...] I bośnieńscy junacy, i które przykroić Może fozy Albańczyk, albo się ustroić Na swój umie Bajuran aga wielki. TwarSRytTur 124. Jaskólski dał znać, że aż po Bajramie święcie tatarskim w listopadzie następującym, na sukurs Polakom orda obiecuje się przybyć. JemPam 120.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ bajram Wielki: Bajram też mały przed wielkim bywa na dwa miesiące i na dziesięć dni. SaadiOtwSGul 64. ▲ mały Bajram (sz. zm.): Tego człowieka widziałem ja na mały Bajram w Basorze. SaadiOtwSGul 64.