Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688

Formy: bezok. rzucać; ~ cz. ter. lp 1. os. rzucam; 3. os. rzuca; lm 3. os. rzucają; ~ cz. prze. lp m 3. os. rzucał; ~ im. wsp. rzucając; ~ nieos. cz. prze. rzucano

Znaczenia:

1. »porzucać, pozostawiać co, rezygnować z czego«: Bo mi przecię zal było rzucac nietak daleko fortunę iako affekt. PasPam 73v. On mi perswadował omnibus modis [wszelkimi sposobami] że by tey nierzucał okazyiey. PasPam 74v. Zal mi go [konia] było rzucać. PasPam 96. Tamtę rzuczam dla teraznieyszey sarzą. PasPam 223v. Niektore rzeczy upusci, zgubi nie ktore tez y zuca kiedy mu się Co lepszego trafi. PasPam 237. Wszystkie Swiata tego dobrowolnie rzuca Ozdoby. PasPam 282.

◆ Związki frazeologiczne: ◆ rzucać kogoś z opieki:

2. »ciskać, miotać; wrzucać; rozrzucać«: Kto przecie Smiały podiezdzaią z barkami ratuią sznury toniącym rzucaią że by się ich chwytać. PasPam 69. Ten kronoburk [Kronenborg] Frydericus Daniae Rex [...] fundował zucaiąc w Morską Głębokość okrutną kamieni Wielkość. PasPam 70v. Fortuną Ludzką twoia to zabawa Rzucac Gazety Spiewano na Bulwarkach ie de Clamowano proiecty rzucano. PasPam 277v.