ESJP XVII i XVIII wieku

Notowanie w słownikach

Notowany w słownikach:
SStp (cholebać się), SXVI, Kn, T, L, SWil, SW, SJP (kolebać)

Nienotowany w słownikach:

Formy gramatyczne

bezok.

kolebać

cz. ter.

lp			1. os.		kolebię \|\| cholebię
					cholebam

im. wsp.

cholebiąc

Znaczenia

1. »wprawiać w ruch wahadłowy, kiwać, kołysać, machać«

Rekcja: kim czym

~ Lamenty swe odprawowały [niewiasty], śpiewając wielkiem głosem albo raczej wrzeszcząc, a cholebiąc sobą kilka ich razem na przemiany,. NiemPam 304.
~ Kiwam ręką chodząc/ cholebię rękomá idąc/ ábo nogámi siedząc. Agito pendulas manus, vel pedes [...]. Kn 277.
– Cholebam/ cholebię się/ v. Kołyszę. Chwieię się. Kn 68.
– Chwiéię się/ cholébię się/ Labo [...] Labasco [...] labasci vidit mentem populi [...] Minatur & nutat ornus accisa, cui crebris bipennibus instant agricolae [...] Lapsabunda fundamenta [...]. Kn 74.
– Chwiéię się/ cholébię się ná wodzié/ Fluctuo [...] Confluctuor, transtulit ad animum . Kn 74.
~ Kiwam ręką/ chodząc/ cholebię rękoma idąc/ ábo nogámi siedząc. Agito pendulas manus, vel pedes. SzyrDict 103.
– Wiegen kolebáć/ ich wiege kolebię. KellGram 172.

2. przen. »wahać się, być niezdecydowanym, niepewnym«

– Chwiéię się/ cholébię się/ [...] Labasco [...] labasci vidit mentem populi [...] . Kn 74.
– Chwiéię się/ cholébię się ná wodzié/ Fluctuo [...] Confluctuor, transtulit ad animum . Kn 74.

Użycia metajęzykowe

- Vocabula Polonica obsoleta, barbara, et inusitata [...] Chełszczę Cholebam Chrápowina Chrápowisko Chrośniak Chrzęst [...]. WojnaInst 148