ESJP XVII i XVIII wieku

Notowanie w słownikach

Notowany w słownikach:
SXVI, Kn, T, L (XVI-XVII), SWil, SW, SJP

Nienotowany w słownikach:
SStp

Formy gramatyczne

bezok.

błaźnić

cz. ter.

cz. prze.

lp

ż

2. os.

-(e)ś błaźniła

Znaczenia

1. »zachowywać się jak błazen, stroić żarty«

– I między Rzemieślniki/ teraz trudno błaźnić/ Wnet zá włosy wycudzą/ szkodá ich y dráźnić. NowSow 9 nlb..

2. »czynić małym, nieważnym, nieistotnym«

Rekcja: co

– O Marne mysli, o nikczemne Pieczy, O iak wielkie nie błazni ludzkie Rzeczy W tey Smiertelnosci, w tey krotkiey Podrozy [w życiu]. PotPer 17v.

3. »zwodzić, oszukiwać, mamić«

Rekcja: kogo, co

– Błaźnię kogo/ zbłaźnić kogo [...] Infatuare aliquem, [...] vide Mamię. Kn 34.
– Na cóżeś [dziewko] na się przybierałą srogi Związek przysięgi i błaźniła bogi? MorszAUtwKuk 98.
– Nauczył gorzałki dyabeł pić, Ktora w ludziach wątrobę pali, głowę błaźni. PotFraszBrück I 572.

Użycia metajęzykowe