– A ten [kleszcz] iest muchą/ ktora lecie koniom/ krowom/ psom/ ták sie przypiia/ áż sie krwią ich násyci/ że sie rospuknie. SyrZiel1487.
~ Przed żárłoki ktorzy się nie mogą násycić [pęcak] iest pokármem osobliwym. SyrZiel953.
~ [Głód] nátchnieniem swoim ták go [Erysichtona] záráził, że y w nocy przez sen zdáło się mu, że wszystko ziadał, á násycić się nie mogł. OvOtwWPrzem339.
~ Ieść będą vbodzy/ y násycą się. Y we dni głodu. BanHist70.
~ Czemu gdy się kto przemorzył áppetyt do iedzenia tráci: [...] táki człowiek prędko się násyci, bo się żoładek zkurczył y zbrzydzi iedzeniem dla humorow. TylkRoz236.
~nasycić się. [...] sich sättigen. [...] s'assouvir, se rassasier de qu.ch.T III945.
2.
przen.
»zaspokoić swoje potrzeby lub pragnienia«
Rekcja:
czym || czego || bezok.
– Násycam się/ sed frequentiùsNasyciłem się czym/ Syt-em czégo. Satior somno, suppliciis [...]. Kn479.
– [...] oczy się choremu otworzyły/ y długo niewidziáney słoneczney piękności násyciły [...]. KalCuda148.
– Ktorym [oszczepem]/ gdy się práwicá moiá obłowiełá/ Y mordu rozmáitych zwierząt násyciełá; Do chłodu/ y do cieniá leśnego/ zchádzałem [...]. OvOtwWPrzem294.
– Nie násyci się tá [śmierć] nędznego kmiotká vbogą chałupą. WojszOr129.
~ [...] mowi Psálmistá święty/ y nie násycę się áż cię stworcę moiego obaczę w chwale twoiey niebieskiey. StarKaz564.
– [...] grzeszny człowiek [...] nie násycił się tym co mu Pan Bog dał/ záwsze márł ná dobro sąsiedzkie. StarKaz621.
– [...] Turoczyn, ktory się twym dotąd nie nasycieł Dziedzictwem, co ie Syn twoy krwawem kupieł potem Nastąpieł siłą na nie [...]. PotWoj155.
– [...] krwawey-mi [krwawymi] marsa nasyciwszy się zaba[wami] iuz tez potrzebnieyszą ku starosci rad bym odmięnił sarzą. PasPam222v.
– Tak białeygłowy iako y to bydło Im z większy wyszła naprzestrzenią ciesni, Nie moze się swey wolnosci nasycic, Nagradzaiąc ze nie poczęła wczesni, Kazdego grzechu, ządzą chce zachwycic, Iako moze, tak zyiąc naycielesni [...]. PotSyl6.
– Ociec się widzieć syna nie nasyci [Tobiasz po odzyskaniu wzroku]. LubSTobPol166.
~ Niech sprawiedliwosc twoia się nasyci Z nas bylesmy my ostali obmyci. ChrośJóz1698I 87.
– Niechay przynamniey tak wiele wymowy naszego przed domowymi y postronnemi Narodami będzie, zesmy temu skarby swe oddali, przed ktorym y sami naypotęznieysi Mocarze nasi Stolicy Rzymskiey y granicy Włoskiey dotrzymac nie mogli. I owszem niechay sie chciwe ządze ich temi skarbami nasycą; a iuz więcey krwie naszey y zguby Oyczystey trawic w nas nie zechcą. SzołHist17.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe
nasycić się krwi (sz. zm.) || nasycić się krwią (sz. zm.):
– [Polixena do kapłana Neoptolema] iużże się násyć szláchetney krwie moiey/ Nie zmieszkam ia srogości powolna bydź twoiey [...]. OvOtwWPrzem527.
– Więc daley nie odwłaczay tey chwalebney chluby, Násyć się krwią moią y chwáłą mey zguby. CorMorszACyd149.
– Ktorzy Chrzescianskiey krwie z wielkiem appetytem we czwartek pragnęli swoiey się w Sobotę podostatkiem nasycili. PasPam266v.
– nasycić się. [...] fig. sich sättigen. [...] fig. s'assouvir, se rassasier de qu.ch. pomstą i krwią ludzką się nasycić. sich mit Blut und Rache sättigen. s'assouvir, se souler de sang & de vengeance.T III945.
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa
– Vszy słucháiąc/ Ięzyk mowiąc/ Ręce do siebie gárnąc/ Serce pożądáiąc/ nigdy się nie násycą.RysProv81.
3.
»nasiąknąć jakimś płynem«
Rekcja:
czego
– [Ziemia] te Łzy/ ktorych się nád miárę násyciłá bełá/ Skoro swemi wnętrznemi żełámi wypiełá: Y skoro z nich w gromadę wody pozbieráłá/ Na prozne im powietrze zwypadáć kazáłá. OvOtwWPrzem233.
– [...] tak powiedali kommisarze że się tu ta Zięmia Ludzkiey krwie tak nasyciła iak wody po wielkim deszczu. PasPam72v.
