1.
»przygotowywać gorący posiłek; przygotowywać co do jedzenia przez utrzymywanie we wrzącym płynie«
Rekcja:
co || bezok.
– Komu się dostał wuł albo iałowica nietrzeba było gosci zapraszac sam przyszedł y z trzeciego pułku dowiedziawszy się gdzie Swierzą Sztukę mięsa gotuią. PasPam113-113v.
~ Ugotowali mi iakis Garmatki [!] Garnuszek mały na ząb mi to niepadło, kazałęm w Większym Garku gotowac y korzęnia duzo nasypać gotowano tedy a ia tym czasęm ubrałęm się tak iako nalezy. PasPam280.
– Radzą co by gotowac to nie to Nie Asz Cyrolik rzecze mozec to z masłęm choc Wigilia. PasPam280.
2.
»przygotowywać, szykować co dla kogo lub czego«
Rekcja:
co
– Koniom k'woli przemyślne stajnie budują [gospodarze]; dla nich siodła, rzędy wojenne, aparaty kosztowne gotują. DorHipTur6.
– Głos wołáiącego ná puszczy; Gotuycie drogę Pánu, czyńcie proste szcieszki iego. NTMk1, 3.
– Niewiem [...] ze Ludzie mnie Samemu węsele gotuią. PasPam220v.
– Kazałem włodarza wołać y roskazujęmu że by chłopi zaraz wychodzili [...] a tym czasem konie gotować y zaprzągać. PasPam280v.
Związki frazeologiczne
gotować do stołu:
»przygotowywać zastawę stołową, nakrywać do stołu«
~ Krolowi gotowano do stołu a my poszli. PasPam150v.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa
– Nie raz spac bez wieczerzy chodzieł Gdy swoiey nie gotuiąc, kto na cudzą godzieł. PotWoj174.
– Kto czéládź wiélką chowa/ i buduié: Ten/ by nawięcey miał/ wnét wyszáfuié. ábo: Drogę do vbostwá sobié gotuié. KnAd376.
