»ten, kto wprowadza w błąd, krętacz, oszust; człowiek niepoważny«
– Ani oglądaycie się ná to by namniey/ co niektorzy báłámutowie báłámucą o roku przestępnym. SykstCiepl151.
– Owi nieumieią uszu swych záżyć [...] ktorzy rádzi słucháią chwał swoich [...]. Tácy wnet tráfią ná pochlebce/ ktorzy ich do hárdości przywiodą/ á potym zepchną/ iako z gory iákiey. Przestrzegł nas Izáiasz Prorok/ ábysmy się tymi báłámutami nie báwili. BirkNiedz184.
– Pisząc to/ obá y ia y ty mym zdániem iestesmy Báłámonci/ ty żeniąc się/ rozumiesz żeś się z Zony doskonale ucieszył/ á ia pisząc spodziewam się/ że nie ucieszysz. ZłoteJarzmoA3v.
– Ty spiewasz Skowronku czy mi sie tak widzi Skowro[nek]: A spi spi bałamuncie a ze mnie nie szydzi. KodKon123.
– Błaznie z-wiekszą bedzie Twoią zgubą gdy Syna takiegosz miec bedziesz Iakos sąm iest domator bałamut y munka Ignorant y wroliey swey wszytek utopiony. OpalKSat88v.
– Te tylko są rozności głupstwa, że jeden błazen – cały człowiek złożony ze czterech liter, drugi bałamut prawy z jawnym głowy postrzałem, trzeci są z mądra głupi. OpalŁCoś304-305.
– Osman [...] Wieszczkow, wrożkow, Kuglarzow, Z Czarami y z Gusły Mataczemi nakoło osnuł się Powrusły Ktorym iako Aniołom tak wierzy uprzeymie [...] Nigdy nie miał Apollo tyla w Delphie sławy Co ci ubałamuta zaswoie oszusty Chociasz daleko mędrsze głowy są kapusty. PotWoj75.
– Aleś ty wielki w tey mierze báłámut/ że się wdałeś w dyskurs o tym czego sam [...] nie wiadomy. GorzWol92.
