– A mowili do nich Synowie Izráelscy: Obysmy byli pomárli od ręki Páńskiey w ziemi Egipskiey gdysmy siadáli nád gárncy mięsá: gdysmy się nájadáli chlebá do sytości: bo teraz wywiedliście nas ná tę puszczą/ ábyście pomorzyli to wszystko mnostwo głodem. BGWj16, 3.
– Kto czego ma názbyt nád potrzebę swoię/ nigdy mu się to w dobre nie obroci: iáko mánná Zydom. Ktorey iák skoro do sytości się náiedli/ alić záraz poczęli mowić: Nauseat anima nostra, super cibo isto leuissimo. StarKazII, 113.
2.
przen.
»uczucie zaspokojenia jakichś potrzeb lub pragnień«
– Dostátek wdzięczniemiány z swoim státkiem biega/ Ná koniu wiátronogim/ áż w sytości zlega. JurkMuz A3.
– Tak kto więc w dobrym mieniu nie chować mierności, A w szczęściu wielkim żadnej nie chce znać sytości, Niechaj wie, iż niepokój zbytnie szczęście rodzi, A wielki stan z sumnieniem wolnym się nie zgodzi. VerdBłażSet63.
– Szczęśliwa tedy będzie ta godzina, Kiedy z tej tamta przejmie mię kraina, Gdzie bez sytości przerwy i odmiany Będziem żyć, da Bóg, żywot pożądany. MorszZEmbWyb332.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe
do sytości II:
– Inszy bogactwa sobie zdrugich wiec zbieraią Jako przydą tak przydą gdyie iacy maią Zaden ich niezopyta skat te maiętnosci. Tylko ze ich moze miec do swoiey sytosci. TrepNekLib13.
– Zaczęli woynę że by nas zniszczyć [...] A Bogu się to Nieupodobało Lubo nas karał puko mu się zdało, Ulitował się naszey niewinnosci Dał się ich [Moskali] nabic pewnie do Sytosci. PasPam110v.
– Iuzes my tedy rozumieli ze po owych tak cięszkich pracach przyidzięmy na wytchńienie oblawszy się do Sytosci y swoią y Nieprzyiacielską krwią. PasPam111.
3.
»o ludziach: bycie otyłym, o zwierzętach: bycie tłustym«
– Drugie odchowywanie jest, wolno stadnika [konia] puszczając w stado, abo do kupy w ogrodzisku, ale mi się takie namniej nie podoba. Albowiem jako mierna Wenus, zwłaszcza próżnującemu, jest rzecz bardzo potrzebna do zdrowia, żeby się nasienie w krew zasię i w sytość nie obracało; tak też zbytnie onej zażywanie, mocy i ciepłości przyrodzonej umniejsza, i wszystkie żyły zwątla, ztąd siła potrzebnej wilgotności ciału ujmuje. DorHipTur43.
– [Zwierzęta] ktore żyią nie mięsem, lecz korzeniem, fruktem, zbożem, leguminą, do wielkiey przychodzą sytości, y gust przynoszą iedzącemu [...]. ChmielAteny I496.
– Sytość. [...] 2) Fettigkeit, Dicke des Leibes [...] repletion; trop d'embon-point; la grosseur, la graisse du corps [...] ta choroba z sytości ciała pochodzi. T III2228.
Znaczenia niepewne
1 lub 2:
– Násycenie/ syt/ sytość/ dosyt. Satietas cibi, vitae [...] Satias [...] Ad satiatem: cum satiate: fessius satiate videndi [...] Saturitas [...] In expletione naturae summi boni finem consistere [...] Saties [...]. Kn479.
– Sytość. 1) Ueberfüllung [...] repletion, plénitude de viandes [...]. T III2228.
