o Słowniku
autorzy Słownika
historia
źródła
autorzy tekstów źródłowych
zasady opracowania
statystyki
najnowsze hasła
ostatnio zmodyfikowane hasła
materiały archiwalne
kontakt
kwerendy
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
zaczynające się od
zawierające
kończące się na
dokładnie
przeszukaj także hasła w indeksie
a fronte
a tergo
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
BLANKOWAĆ
czas. ndk
W TRAKCIE OPRACOWANIA
Notowanie w słownikach
Notowany w słownikach:
Kn
,
T
,
L
(bez cyt.),
SWil
,
SW
Nienotowany w słownikach:
SStp
,
SXVI
,
SJP
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621
Formy gramatyczne
bezokolicznik
blankować
czas teraźniejszy
lp
1. os.
blankuję
Znaczenia
»zwieńczać mur zębatym zakończeniem«
–
Blánkuię
/ blánki czynię/
Pinnas loricasq; attexo
[...]
vide
Tynkuię.
Kn
34
.
–
CRENELER
[...]
BLANKOWAC
Blanki dawać po wierzchu murow y wie[ż]ow.
DanKolaDyk
I, 397
.
–
Blankuię
, blanki czynię.
Zinnen auf einer Mauer machen. creneler; faire des crenaux
.
T III
55
.
Więcej cytatów w Korpusie Barokowym