bibl.
»należący do Aarona, stworzony przez Aarona, właściwy Aaronowi, związany z Aronem«
– Położysz też ná Nápiersniku sądu URIM y THUMIM, ktore będą ná piersiách Aáronowych/ gdy wchodzić będzie przed PANA: y poniesie Aáron sąd Synow Izráelskich ná piersiách przed PANEM ustáwicznie. BGWj28, 30.
»laska rodu Lewi, która cudownie zakwitła na znak, że Aaron ma zostać arcykapłanem«
– I porzucił káżdy laskę swą/ á obrociły się w węże: ále pożárłálaská Aáronowá laski ich [czarowników egipskich]. BGWj7, 12.
– A zá drugą zasłoną był przybytek/ ktory zwano Swiątnicą naświętszą: Májąc złotą kádzilnicę/ y skrzynię przymierza zewsząd złotem powleczoną w ktorey było wiádro złote/ májące w sobie Mánnę y laskę Aáronowę, ktora byłá zákwitnęłá/ y Tablice Przymierza. BGHbr9, 3-4.
– To gdy Mojżesz mowił do Synow Izráelskich/ oddáły mu wszystkie Książętá ich laski swoje/ káżde Książę laskę z domu Ojcá swego/ dwánaście lask/ álaská Aáronowá/ byłá miedzy laskámi ich. BGLb17, 6.
– A gdy názájutrz przyszedł Mojżesz do Namiotu świádectwá/ oto się zázieleniáłálaská Aáronowá/ z domu Lewiego/ y wypuściłá listki/ y wydáłá kwiát/ y zrodziłá dojrzáłe migdały. BGLb17, 8.
– Tu głowne są Relikwie: Laska cudotworna Moyżeszowa, Rozga Aaronowá: W Podziemney Kaplicy jest Stoł kwádrzasty ná ktorym Zbawiciel nász ostatnią iadł Wieczerzę y Nayśw: postanowił Sakrament od S. Heleny przysłany. ChmielAteny II110-111.
– Była w tey Częsci Swiętego mieysca Faederis Arca, albo Skrzynia Przymierzá z drzewá nie gniiącego Setim ieszcze ná puszczy od Moyżeszá zrobioná. Exodi 25. złotemi blachami ab intra & extra okrytá, zámykaiąca dwie Táblice Moyżeszowe z Przykázaniem Bożym, skrzynkę złotą z Mánną z Niebá padaiącą Rozgę Aaránową[!] y Xięgę Deutoronomium, to iest krotkie zebránie Práwa Boskiego y Explikacye: ktorá Arká tu konserwowáła się lat koło 430. ChmielAteny II550.
– A te Vasa o ktorych piszą Historycy tylko było substytuowane adinstar Arki przymierza, adinstar Tabularum Testimonij, y nakształt Rozgi Aaronowey formowane, ponieważ nulla o nich w Pismie S. post Restaurationem Templi mentio [...]. ChmielAteny1755 I117.
– A miánowicie/
Gdy
mowi/
przyszli
synowie
Izráelscy
ná
pustynią
Syn/
y
stali
obozem
w
Kádes/
á
potrzebowáli
wody/
spiknęli
sie
przećiwko
Aaronowi
y
Moyżeszowi/
y
sedycią
uczyniwszy/
poczęli
mowić
do
nich/
czemuście
lud
Boży
wywiedli
ná
pusczą/
ábysmy
y
sámi/
y
bydło
násze
poginęło:
Czemuśćie
nas
wywiedli
z
Egiptu/
y
przyprowádźiliśćie
tu
ná
to
mieysce
wzbyt
złe
ná
ktorym
śiać
nie
może/
y
fig
nie
rodźi
etc.
nád
to
áni
wody
ma
etc.BreyWargPereg9 nlb.
– Ktobykolwiek z nasienia Aáronowego był trędowátym/ álbo płynienie nasienia cierpiącym/ rzeczy poświęconych jeść nie będzie/ pokiby się nie oczyścił: tákże ktoby się dotknął jákiey nieczystości ciáłá zmárłego/ álbo tego, zktoregoby płynęło nasienie złączęnia. BGKpł22, 4.
– Ale my jesteśmy PANá, Bogá nászego/ y nie opuścilismy go: á Kápłani/ ktorzy służą PANU/ są Synowie Aáronowi/ y Lewitowie/ ktorzy pilnują urzędu swego. BG2Krn13, 10.
– I stánęli przeciw Uzyaszowi Krolowi/ á mowili mu: Nie twojá to rzecz Uzyaszu kádzić PANU/ ale Kápłanow [...] Synow Aáronowych/ ktorzy są poświęceni/ áby kádzili. Wynidźże z Świątnice: ábowiemeś wystąpił/ á nie będzieć to ku sławie przed PANEM Bogiem. BG2Krn26, 18.
– Y przywiedziono mu cielców siedm/ y báránow siedm/ i báránków siedm/ i kozłow siedm/ na ofiarę zá grzech/ zá krolestwo/ y zá świątnicę/ y zá Judę/ á rozkazał Synom Aáronowym kápłanom/ áby ofiárowáli ná Ołtarzu Páńskim. BG2Krn29, 21.
– Synom tákże Aáronowym Kápłanom ná polách przedmiejskich miast ich/ po wszystkich mieściech/ ci mężowie/ ktorzy z imienia miánowani są/ oddawáli działy/ káżdemu mężczyznie z Kápłanow/ y każdemu urodzonemu z Lewitow. BG2Krn31, 19.
– Potym też nágotowáli sobie y Kápłanom: Bo Kápłani Synowie Aaronowi/ około cáłopalenia y tłustości zabawieni byli áż do nocy. Przetoż Lewitowie gotowáli sobie/ y Kápłanom Synom Aáronowym. BG2Krn35, 14.
– Był zá dni Herodá Krolá Judskiego Kápłan niektory/ imieniem Zácháryasz/ z przemiány Abiaszowey: á żoná jego byłá z CorekAáronowych/ ktorej imię było Elżbietá. BGŁk1, 5.
– Wodna wesz korzeń ma iáko u trzciny/ członkowáty ábo kolankowáty/ długi od ktorych członkow wiele pochodzi korzonkow ozdobnych cienkich y długich/ iako y od Obrazkow ábo Aronowey brody/ o ktorey trochę niżey. SyrZiel628.