ESJP XVII i XVIII wieku

Notowanie w słownikach

Notowany w słownikach:
SStp, SXVI, Kn, T, L (XVI-XVIII), SWil, SW, SJP

Formy gramatyczne

liczba pojedyncza

Znaczenia

1. bot. »roślina z rodziny rdestowatych, rdest wężownik, Polygonum bistorta«

– Wężownik/ álbo gáiowa Miedunká/ Rozdział 5. SyrZiel 1254.
– Wężowniku dostatek mamy/ ktory tákże iáko y Been/ serdecznym lekárstwom należy. SyrZiel 1282.
– Owa wszystkie te skutki ma [pępawa]/ ktore Brytániká/ tákże Wężownik/ álbo gáiowa Miedunka. SyrZiel 314.
– Item Proszek broniący poronienia. Weźmi Korzenia Wężowniku skrupuł, Czerwcu, nasienia Bábczánego, nasienia Portulaki, po puł ćwierci łotá. PromMed 117.
– Weś korzenia wężowniku, korzenia kozi álbo Aronowey brody, Rad. Aaronis zwáney [...] po ośmi łotow. CompMed 464.
– wężownik, wężownik czerwony, gadowe ziele, gaiowa miodunka. (bistorta britannica) Natter-Wurz, bistorte. T III 2513.

Ustabilizowane połączenia wyrazowe

– wężownik, wężownik czerwony, gadowe ziele, gaiowa miodunka. (bistorta britannica) Natter-Wurz, bistorte. T III 2513.

2. bot. »roślina z rodziny obrazkowatych, obrazki; Arum, Aron«

Ustabilizowane połączenia wyrazowe

– Obrazki/ Obraski/ Aronowa brodá/ Diablik/ Wężownik biały. Aron, vel Arum. n. et Aros [...] Aris [...] Calix [...]. Kn 575.
– wężownik biały; obrazki (arum) kleine Natter-Wurz, deutscher Imber. vit de chien; pié de veau. T III 2514.

3. »rodzaj minerału, serpentyn«

– Wężownik kámień/ Ophites. Kn 1238.
– Wężownik. g. [wężownik]a. [...] 2) Serpentin-Stein. [...] serpentin sorte de marbre. T III 2513.

Podhasła

Najwcześniejsze poświadczenie:

1621-1643

Znaczenia

astr. nazwa własna »gwiazdozbiór znajdujący się w rejonie równika niebieskiego«

– Wężownik ná niébié/ [...] Anguitenens [...] Anguifer [...] Serpentiger. Kn 1238.
– Wężownik, g. [wężownik]a. 1) Schlangen-Träger ein Nord-Gestirn. [...] le Serpentaire, l'Esculape, une constellation septentrionale. T III 2513.