– Wolno w żarty i w karty, a przy dobrym zdrowiu, niech i syta
Ceres ma wszystko pogotowiu. MorszHRozkoszD2.
– Na spólnych się biesiadach szlachta bankietuje, dziś tego ten, a on go nazajutrz częstuje. Ceres, Bachus i Wenus ręce sobie dały, aby wszystkie trzy wszędzie pospołu bywały. MorszHRozkoszD3v.
– Gdy Ceres łákomie piłá, chłopiec domowy począł się z niey náśmiewáć; zá co go ona obrociła w robaká. OvOtwWPrzem201.
– Ceres, mátká Prozerpiny [...] szukáiąc corki swey po wszystkim świecie, przyszłá potym do cháłupy, báby niektorey, y gorącem utrapiona żądałá od niey wody. OvOtwWPrzem201.
– Nagrodę [...] Ceres [...] dać miała Tym, których robić ochotnie widziała. Dziewkom rekoma swemi na ich włosy Wieńce gotując - kładzie plenne kłosy, A zaś parobkom dziewki naznaczała, Które w małżeństwo dać im obiecała. BorzNaw72.
– Iuz zyzna Ceres wstała, co w kłosiane wience Sama się y robocze zwykła stroic Zence Załozywszy Stodoły, postawiwszy brogi Zeby miał co pasc zimny Zwierz on Koziorogi Dała mieysce na ziemi bogatey Pomonie Ktora okrywszy grony doyzrałemi skronie Iesien z sobą prowadzi. PotWoj69.
