– W żydostwie, dopiero Bachur ma czternaście, piętnaście lat, á postánowi się. MłodzKazII, 56.
– Żeby żak z szkoły nie uciekał [tytuł] [...] Radzę mu go ożenić, jako czynią żydzi, Czego chłopcem nie boi, mężem się zawstydzi [...] Kto nie ma chęci do ksiąg trudno z nim iść musem, Wolęć go, niż bachorem, z młodu mieć wagusem. PotFraszBrück I173.
– Prawda, mój pater święty, nie jesteś apostatą, pozwalam, ale jesteś verus Izraelita, parch, co krew zbawiciela na siebie i na bachory swoje wychynął. MałpaCzłow233.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe
bachur żydowski:
– bachur żydowski. Juden-Jung. baboüin juif, garçon juif. T III17.
2.
»pomocnik kata w areszcie«
– O Karaniu Przekupniow y Rzemięslnikow w fałszu doświadczonych [...] Naprzod ich do wiezienia sromotnego daią [...] Tedy zá pierwszym razem vymą kleszczykomá zá spodnią wargę, á záś dwiema rázomá zá obie/ lecz trzeci raz gdy go przekonáią/ To go iuż kleszczykámi zá nos záciągáią A ták ich Bachorowie pięknie ustroionych wywodzą/ by [...] Tam záraz [...] Gromada wielka ludzi/ z domow się zbieżawszy/ z pośmiewiskiem dziwuią. GwagPaszkKron127.
– Stádnika ábo Kiernozá, áby był w sobie sporego w zrostu, dla iego sił upátrowáć, y dla tákiegosz po nim gátunku [...] żeby był w sobie szeroki [...] ktory tylko do lat czterech dla tey może bydź dobry powinności, a nie dłużey: gdy iest iuz stárszym, trzebá się o młodego Gospodyniom postáráć bachurá. HaurSkarb61.
– Bachur, Bachura 1) étalon, cheval qu`on garde pour faillir les jumens, v. stadnik. 2) porc monchatré, verrat, v. kiernoz. T III,17.
