ESJP XVII i XVIII wieku

ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU

Notowanie w słownikach

Notowany w słownikach:
SXVI, T, L (XVII), SWil, SW, SJP

Nienotowany w słownikach:
SStp, Kn

Formy gramatyczne

bezokolicznik

gębować

czas teraźniejszy

lp			1. os.		gębuję
lm			3. os.		gębują

Znaczenia

»mówić głośno, ostro, kłótliwie; gniewać się, dąsać się«

– [...] tedy cię tak bić będą, jako takich bijają, co gębą swą psią gębują i takowe zbrodnie, jako ty robią [...]. JazStadListyCz II 183.
– Artofiláx tym bárziey pocznie gębowáć, zwyczaiem kociszkow Krákowskich odpowiádáiąc surowie y ostro. AndPiekBoh 85.
– ONDIT [...] Lunam allatraut [...] MOWIĄ o tych co się odkazuią y wiele gadaią: álbo gębują są to ludzie co szczekaią na Xiężyc. DanKolaDyk I,.
– Gębuie. maulen, das Maul aufwerfen, schmollen. morguer, bouder, faire la moulë. T III 370.