– Naprzod Pan Constanty Brat nasz zdrow y grzeczny powrocił przed wyiazdem moim do Piotrkowa prosto na szczecin y drezno do mnie do Sierak[owa]. Wszystko dobre obiecuie nam indoles iego y qualitates iako skromnosc, trzezwosc, posłuszenstwo, grzecznosc y wrozmowie y wpostempku [...]. OpalKListy456.
– Po długim prawowaniu wywiodsię stakowego opacznego udania, otrzymawszy na Pirkach Paliniodiam; prętko potym umar, godzien będąc dla grecznosci swei, nauki i krasomowstwa, by wolia Boza była, dłuszego wieku. VorLetSkarb60.
– Andrzey Szułdrski Pieczętarz Władysławow ktory Dostoienstwo Gnieznienskiey, miał prepositury Człowiek wielki z rozumu, wymowy i Cnoty Z SzembekiemAlexandrem: naznaczony do ty Legacyi: y ten dał chociasz człowiek młody Iawne grzeczności iawne nauki dowody. PotWoj166.
– Lecz y wtym iescze z moiey zyczliwości Nápominam was, ábyscie zgrzeczności, (Niezáciągaiąc ná sie zádney grozby Poki plac V nas maią wasze prosby) Vmieli wazyc Milera samego, Według zwyczaiu zdáwná Woyskowego. OblJasGór49.
– Do chlubnego. Słuchając twoich grzeczności tak wielu, Obłapić się chce ciebie, przyjacielu; Ale zaś znowu, gdy[ś] sam ich i świadek, Sam i powiadadasz, całujże się w zadek. PotFrasz4Kuk I280.
– Ciągnęły mię skutecznie ná desideria i intencye Iegomosći świetne iego Fámiliey decora, szczegulne Iegomości qualitates, i osobliwa we wszytkich okazyách grzeczność. PisMów II160.
– A kogożby proszę nie zwyciężyła grzecznośćin omni passu Wm. M. Pana? nie zniewoliła ludzkość do namnieyszego się schylaiąca/ nie uięłá miodopłynna w Kołách Rycerskich wymowá/ w ekspedycyách NN dzielne męstwo. PisMów II230.
– Máią to czásem Káznodzieie, máią Náuczyciele zá grzeczność iákąś, żeby ich nie zrozumiano, co mowią nie doszło, i ciemność náuki swoiey, imieniem subtelności szczycą. MłodzKazII, 388.
– [...] to [miły list] więcey zwykłey Wm. M. M. Páná przypisuię Polityce (grzeczności) niżeli moiey zasłudze. DobrPolII, 20.
– [...] Verencyanus przystał do dworu Xiązecia Parmenskiego gdzie y w Rycerskiey y Dworksiey Szarzy grzecznoscią Swoią urosł. HistŚwież163.
– Mos Panowie niechapaymy tey Frá[n]cuskiey polityki, dość będzie káżdemu ná Polskiey grzeczności [...]. BystrzPol O5.
– ENTREGENT [...] (Un sçavoir-faire.) Scita et elegans agendi ratio. Industria. GRZECZNOSC przystoyność przyzwoitość rozeznanie przezorność.DanKolaDykI, 520.
– Krolowá IMCPMM przyięłá w Dom swoy Krolewski Damę, ktorá w swym mieyscu nie miáłá inquitatem fatorum, wychowáłá w Swiątnicy tey swey Páńskiey, gdzie wszytkie wysokie Pánieńskiego wstydu przymioty, wszytkie wypolerowáney grzeczności ozdoby, wszytkie doskonáłey pobożności y skromności decora stateczną sobie zásádziły Stolicę. DanOstSwadaII, 5.
– Co Dworzanin tam [w Watykanie], to z poloru y grzecznościMagister Ceremoniarum. ChmielAteny II164.
– Wyjachali z nami [...] powiedając nam o dostatkach na Białem Jezierze i o grzeczności miasta. NiemPam182.
– A tám ten [cnotliwy szlachcic] stáie się iábłkiem onym/ ktore ná tym mieyscu gdzie Bog siedm miast ogniem siarczystym skarał/ rodzi się; á tákie/ że żadne insze grzecznością go nie przechodzi. KunWOb A2.
– Ani zielnik pierwszej swej grzeczności odmienia, A choćże nas tam grudzień zaskoczy zazdrosny, Z tobą w pół zimy lubej zażyjemy wiosny. ZimSRoks75.
– Do Jagnieszki Chociaż nieładne do wiersza przezwisko Nosisz na sobie, kochana Jagniészko, Chociaż to imię nie dosyć wydworne Na twej grzeczności dzieło cudotworne, Bo cię chrzcić było trzeba z mojej rady Imieniem której bogini [...]. MorszAUtwKuk241.
– Myśli ma, coś sercu pociecha jedyna, Gdy sobie wspomina Grzeczność swej Katarzyny, Staw mi ją przed oczy we śnie i na jawi I oprócz mej ślicznej dziewczyny Niech cię [nic nie] bawi. MorszAUtwKuk292.
– [...] Atoli wzdy Orli nos y wyniosłe skroni Oko iasne, gniady włos, rzadko kiedy stroni Odserca wspaniałego, te tylko w Osmanie Znaki były grzeczności [...]. PotWoj196.
– Dwadzieścia młodzi - naliczyłem wiele Czeladzi przytym, ale mówić śmiele O wszystkich mogę, że swoim humorem, Swoją grzecznością i marsowym czołem, Strojem, rynsztunkiem - i stu przechodzili, Gy się tak pięknie we wszytkim stawili. BorzNaw148.
– A gdy tak parują, A już pół kresu konie się być czują, Bachmat - trząsnąwszy mocno swoją grzywą I przeprysnąwszy skoczy nogą żywą naprzód przed wszystkich; a donajczyk znowu Sili się przedeń jakoby z narowu Swojej grzeczności - i on nie pośledni, Lecz abo równy, albo chce być przedni. Skąd ludzie wszyscy prawie rozumieli, Że te dwa konie z sobą wespół mieli Przypaść do kresu, ponieważ już dalej Pospołu bieżąc z sobą przodkowali. BorzNaw164-165.
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa
– 385. Jugend und schöne Gestalt stehen wohl zusammen. 385. Cnota y Grzeczność dobrze się stosuią. MalczZebr95.
– 409. Schöne und Zucht ist selten bey einander. 409. Grzecznośc y Cnotá rzadko się pospołu znayduią. MalczZebr97.
3.
»przynależność do wyższych sfer społeczeństwa, szlachectwo; godność, szacunek, poważanie u innych«
– Niech ieno komu rzeką: chłop grzeczny, á on nie będzie bárzo swego kármázynu pewien, wnet się zápłonie, pomiesza: bo będzie rozumiał, że mu przyznawáią grzeczność, uymuią urodzenia [...]. MłodzKazII, 266.
– A tu już przed swą kamienica stoi Zacny Prezydent tak w ludzkości swojej, Jako u ubierze, jako i w grzeczności, Będąc w niemałej sług okoliczności - Ku nam się wdzięcznie i poważnie skłonił, K temu łacińskich kilka słów wymówił [...] . BorzNaw77.
4.
»dobry uczynek względem kogoś, przysługa, uprzejmość«
– [...] 6 praezentis Byłem wdzen trzech krolow VIeyMPani Sapiezyney Woywodziney Połockiey z małzonką Ktura iako zacna Pani wyswiatczyła wilką grzecznosc Swoią dla nas mało Coznaiomych a do tego podroznych [...]. PoczOdlPam117.
