hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji
– O zarażeniu wąsatem. Wąsat jest właśnie krzyżów bolenie, co na ludzie gdy przypada, scyatyką zwykli zwać; przychodzi to z wilgotności flegmatycznej przez spinę grzbietową z mózgu w te miejsca płynącej, gdzie nie ma dalszego wyjścia, opanuje członki i związania kości, a ból niezmierny czyni. DorHipTur208.
– W tym też Miesiącu [lipcu] záchodzi Kánikułá, ktora się zwykłá poczynáć od ś. Máłgorzáty, á kończy się do ś. Bártłomieiá [;] ieżeli przez ten czás kánikuły, deszcze y zimná pánuią, tedy ludziom Melánkolicznym, y Flegmátycznym nie ták szkodzi ná zdrowiu, iáko kiedy zbyt sucho y gorąco. HaurEk108.
– Może iednak dym z wonią złączony báwić zołądek że nie tak będzie łaknąl, co czyni dym tábaczny, humor flegmatyczny zgłowy do żołądka ściągaiąc, ktorym żołądek gdy się báwi, nie tak się przykrzy. TylkRoz220 [230].
– Ciepło przyrodzone rzeczy bárzo mocnych nie przemagáiąc surowe zostáwuie, do surowości zbiegáią się zimne flegmátyczne humory, y ták ciepło przyrodzone duszą. TylkRoz84-85.
– Ze záś niektore źwierzętá urodzone są długie, y ściśnione, á niektore krotkie, to iest z rożności komplexyey wilgoci: bo z choleryczney, gorącey, y suchey, rodzi się ciáło długie, ścisłe, y suche [...] z flegmátyczney zimney, y wilgotney rodzi się źwierzę krotkie, á szerokie; bo humor wodny iest szeroko się rozlewáiący [...]. AlbSekr129-130.
– Notuy: że żaden człowiek nie iest cále choleryczny, flegmátyczny, krwáwy, ábo meláncholiczny, ále wszyscy są zmieszáni: ále ieden, dobrze więcey ma z krwi, niż drugi [...]. AlbSekr131.
– [...] w Flegmátycznych [kompleksjach] wodniste, wilgotne y kliowáte przez ustá wychodzą humory. CompMed200.
– Znáki komplexyey flegmátyczney. Tácy nie są wzrostu bárdzo wielkiego, iednák ogromni, á pod czás otyli [...]. CompMed700.
– Niektorźy [!] radzą tylko krwistym y młodym ludziom żyłę otworzyć; flegmatyczney zaś konstitucyi ludziom krwi puszczenie szkodliwe być sądzą. BeimJelMed372.
– Flegmatyczny. Flegmisty. phlegmatisch. phlegmatique; pituiteux; plein de pituïté. T III342.
