– Owa czeka ogrodnik rożey z ciernia/ y ciernia nie wycina z ogrodu/ áby rożą rwał potym. BirkNiedz140.
– Piszmy Nagrobek Osmanowi nászemu/ my Olbrzymowie/ ktorzysmy się go doczekáli w piekle: Okrutnemu Osmanowi/ y ná swoich/ y ná obcych; Cedry Libáńskie/ y iodły Pogáńskie/ mogiłę sypiemy: siekierę ktora nas wycináłá/ tą ziemią przyrzucamy/ niechay pod nią rdze nie ie [!]. BirkOboz39.
– Tudzież/ ktoby w ciągnieniu/ lubo w Obozie/ pożytkowe w sádách wycinał drzewá/ lubo płoty/ lubo budynki iákiekolwiek (chociaż pod praetextem pustek) rozbierał/ dla iakiżkolwiek potrzeby/ tedy/ chociażby o to skárgá nie byłá/ ma obsyłáć co dzień Sáłásze Rotmistrz/ y tákiego Towárzyszá/ ma karáć/ obecną iáką karą [...]. FredKon14.
– Drzewá ná Dworską potrzebę, ná Brovváry, ná Gorzáłnią z pniá nie rąbac, ale się (okrzesuiąc drzevvo) gáłęziámi opálác, á gdy tych niestánie, drzewo ktore się nie zeydzie ná budynek wycinác według potrzeby skromnie ich záżywáiąc, á tego przestrzegác áby nie szło ná stronę. HaurEk59.
– Nád AEgypcyánow záś Národu niebędzie Głupszego pono: bo ci w tákim trẃáli błędzie, Ze niewidział świát nád nich grubszego rodzáiu, Bo niekontenci według Graeckiego zwyczáiu Czcić Bostwo poczynione z ludzi, lecz zwierzętá Niezmyślne, wodne ryby, powietrzne ptászętá; Y drzewá, ktore topor ostry, gdy námáca Wycina, álbo wicher, gdy Wstánie, wywráca, Chwalili zá Bogi swe, á nád wszytkie kráie W pożyciu swym sprośnieysze wiedli obyczáie. DamKuligKról204-205.
– Toż wszystkie forszty obetniesz po cyrklu powierzchownym L H i 6 po cyrklu wewnętrznym E D, nie wycinając drugich 6, które na ramionach koła osiadać mają dla trwałości koła, albo kształtnie wyprawisz dla lekkości w ten sposób, który w figurze czwartej widzisz. SolArchB260.
– Strzelał się z niemi przez parkan bardzo generosissime, tak że sasi zza parkanu rury, a nasi przez te dziury swoje flinty rychtując i strzelając, wystrzelał sasów, a z pod lekkich chorągwi towarzystwo i pachołcy, parkan tymczasem wycinali, i tak dobywszy w pień wycięli, majora tylko co miał komendę żywcem wziąwszy. ZawiszaPam313.
– A jeżeli by zaś ta nasza tak letka admonicyja i dyskretna na dalszy czas w pustoszeniu lasów przy rolach kmiecych leżących i zagrodach i onych na łazy wycinających, i pod wapnem palących, których nigdy na żadnę potrzebę nie zażywał ani nie zażywa oprócz brzeziny, ale onę dla reparacyi kmiecych budynków ochrania, tedy za taką zuchwałość kto by się kolwiek poważył bez wiadomości dworu one psuć, wycinać i pustoszyć, każdy będzie podlegał sto rózg i grzywien dwudziestu, a na ostatek wypędzeniu z roli i każde drzewo i najmniejsze tak zapłaci, jak jest inwentarzem przykazano jodłowe, to jest za złotych cztery. KsJaz185.
– DE'GRADER une forest. Silvam excidere, ou caedere. act. *Vne maison. Detrimentum aedibus afferre. WYCINAC lasy las położyć obalić. *Obalić dom iáki. DanKolaDykI, 433.
– Znám y to o moy Panie! że więc niskie drzewká Dlá większych wycinaią, álbo gdy dlá lewka Małe biią szczenięta, áby się ten kaiał, Przez karę słabych, mocny złość swą uspokaiał. DrużZbiór132-133.
– Tákże w Indiey gorá iest Oromenus názwána/ w ktorey iáko w kámiennych gorách kámienie wycináią/ ták tám sol: y większy dochod Krolowie máią z soli/ á niżeli z złotá álbo pereł. SykstCiepl67.
– Kámiennik/ co łamie ábo wycina w gorách kámienie. Lapidarius, marmorarius [...]. SzyrDict94.
– Wpráwdzie y tákie były, co przebiwszy Dáchy, y dziury w strzechách vczyniwszy, W belkách, lub w krokwach z ognięm vtykáły; Ale skoro dym y skry widziec dáły, Zaraz ci, ktorzy dáchow pilnowáli Siekierámi ie, z drzewá wycináli. OblJasGór37v.
– [...] Poslę trębacza niechay go przyzowie Niech mu odemnie tę przestrogę powie, Ze iezli w mury będą wpadáć moi Niech w pewnym znaku dlá ochrony stoi A wznaku takim zeby go poználi Moi, gdy Gorę będą wycináli, Kazę mu przytym oznaymić o tobie Ze cię mam zdrową y cáłą przy Sobie, Aby niesuszył frasunkiem swych Kości Kiedy usłyszy tákie wiadomości [...]. OblJasGór100v.
– A co raz, szerząc Wioski, bez wszlakiey odwłoki Wycinano głebokie, y gęste Potoki. KomonDziej15.
– Nie mało iest y SOLI kopaney, samorodney, Minerálney w Polskim Krolestwie: w Krákowskim pod Bochnią y Wieliczką od S. Kunegundy Roku 1251. cudem obiawioná; ktorą kopią w głębokich y szeroko roskopanych lochach podziemnych, to solnemi, to drzewianemi słupami podstęplowánych; dokąd są okná albo szyby, dla weścia tam y wyścia, dla ciągnienia do gory kołowrotem bałwanow solnych, ktore tam wycináią gornicy, y do szyb po pod ziemię prowádzą. ChmielAteny II331-332.
– Wycinam, v. m. F. wytnę [...] 2) aushacken, ausschneiden Figuren [...] 2) découper; figurer qu. ch. avec des fers [...] 2) wycinać materyą [...].T III2663.
– Wchodzi [Merkuriusz] w mieszkánie, pewnego skulptora A ten usilnie pilnuiąc rzemiosła Nie myśli, żeby zmyślona pokora W dom iego, Bogow sprowádziła posła, Wycina nosy, oczy, usta, dłotem, Bożkom, Boginiom, y stáwia w kąt potem. DrużZbiór527.
Przenośnie
Wiek ludzki długa Szkoła w ktorey nasze Mozgi Wicinaią przypadkow ustawicznych rozgi Ztąd w starych doswiadczenie zdrową radę rodzi Ktorey iesli chcą słuchac nie pobłądzą młodzi.PotWoj26
3.
przen.
»pozbawiać życia, zabijać wielu, dokonywać mordów na dużą skalę«
Rekcja:
kogo co; czego
– Iedni od piersi dziadki wycinaią Drudzy (iaki zal) większych bisurmánią; Mąz bez Małzonki, bez Małzonka Zona, Wsprosney niewoli ięczy obnazona; Młodzieniec wzdycha, bez Swey Panny Luby Y płacze nędznik iey panienstwa zguby. OblJasGór148v.
– Iáko káżda rzecź, ták y Pszczoły máią swoich Przeszkodnikow: Znáyduie się Fucus, toiest Pszczoły nikczemne y pruznuiące, ktore nie tylko robotnym Pszczołom, z vlow zárobiony miod, ále y same silnością y potęgą swoią dobre wycináią Pszczoły; Ná to tedy miec trzebá Bartniko[m], y dozorcom pilne oko y sposobnośc w zábieżeniu wczesnym tákowey szkodzie. HaurEk40.
– I tak z pod Miedzyboża wybrawszy się kom[munikiem] cicho, poszedł prosto ku Kalniku, gdzie wziowszy [wiadomość o Bohunie] iż ma do Humań zbieżeć, pospieszał co [prędzey ...] będącą wycinał, y nikogo poMiastach [...] w Iahubcu zostawszy wiele cżer[...] [szczę]śliwie pokonał [...]. HistBun31v.
– A Rakocy tym czasem idąc z Woyskiem, wszędzie Miasta y Wioski koło Krakowa palił y wycinał, procz że mu się ieden okupił Pinczow, a potym pod sam Krakow przyszedł ktorego mu zaraz Kommendant szwedzki ustąpił. HistBun45v.
– Nabrana [!] tam w niewolą wiele tysięcy Chłopstwa, ale Ich nie wycinano, niechcąc sobie wsiow pustoszyć Panowie tylko Ich kazano znakować urzynano Każdemu lewe ucho, poznakowano Ich tak na 70 tysięcy. OtwFDzieje85.
– Polacy tym czasem i z Siemiaszkiem, pokryli się do Fortec i Zameczków roznych, a Chłopstwo z Taborami swemi z Zonami, dziećmi i bydłami, porobiwszy sobie przy Zamkach zasieki obszerne siedzieli w Nich, gdzie Ich przez całą Zimę dobywali Kwarciani, i w pień wycinali, wsiów także i Miasteczek o których była suspicya że chcieli do buntów iść wycinano- i gdyby była przezorność i odwaga Potockich i Lubmirskich temu nie zabiegła, w wielki pozar wyrosłaby była ta swywola Kozaków [...]. OtwFDzieje85-86.
– Więc pretekst wojny na czerń zarzucili, Aby się wszyscy o swą wiarę bili Cerkwie plądrować, które rzymskim prawem, Stały pod Ojcem świętym i łaskawym, Żydy wycinać, co intraty brali, Przez miłosierdzia na głowę kazali [Kozacy]. BorzNaw80.
Związki frazeologiczne
w pień wycinać:
»zabijać wszystkich, nie pozostawiać nikogo przy życiu«
– [..] Kozacy wpadłszy z zamek w pień Szlachtę y inney Kondycyi Ludzi wycinali [...]. HistBun3-3v.
– Ogniem i mieczem pustosząc, pod Umań postępują, gdzie bez armaty i piechoty nic nie sprawiwszy (bo forteca potężna Kozakami i Moskwą dużą była osadzona), Jakubca miasteczko z kilkunastu tysięcy chłopstwa wnet dostają, a prętko potem, w dzień sam Wielkanocny Myszarowki, także potężnie Kozakami i Moskwą osadzonej, szturmem dobywają i w pień wszystko wycinają. JemPam116.
– Samego Crasusa zywcem dostawszy, takze iako Oycu głowę, y prawą rękę uciąc, a na dwie kopie zatknąc, a potym wszytkie pozostałe Woysko iego w pien wycinac roskazał; pod ktory czas siedmdziesiąt tysięcy trupow Rzymskich iako pniow w Obozie Crasusowym naciętych naleziono. SzołHist6v.
– Polacy tym czasem i z Siemiaszkiem, pokryli się do Fortec i Zameczków roznych, a Chłopstwo z Taborami swemi z Zonami, dziećmi i bydłami, porobiwszy sobie przy Zamkach zasieki obszerne siedzieli w Nich, gdzie Ich przez całą Zimę dobywali Kwarciani, i w pień wycinali [...]. OtwFDzieje85-86.
– [...] a Litwa zewsząd Ich po Wsiach napadali, i w pień wycinali. OtwFDzieje97.
– Ze zas Chrzescianow tylko 6000 Turkow zas na 50000 było, więc pomienionego Generała zabito y Woysko w pień wycinano. IntrHist171.
– Ty Boże skoroś grzech moy zuchwały przeniknął. Zeby lud w pień wycináł, na Aniołaś krzyknął. DrużZbiór132.
Przenośnie
Albowiem praca do wykorzenienia występków wszelkich jest najsposobniejszym instrumentem, praca wycina krzewiące się zbrodnie, pracą jak wiosłem jakim do portu szczęśliwej wieczności ojczyzny naszej bezpiecznie pomykamy.GarczAnatFil624
– [...] i potym z szedłszy z nim z gory, te cztery konie wyprzągłszy po przy wiązywali postrąki do rąk i do nog Chcąc go roztargnąc ale iż temu dosyć niemogli uczynic nacinał kat siekiero a wycinając konie urwali mu nogię prawą [...]. MasDiar143v.
– Wycinam komu policzék/ v. Policzkuię. Kn1299 [1307].
– Zápłonie się człowiek vczciwy/ gdy mu kto policzek wytnie: ia niewiem; ále podobno nie omylę się/ gdy rzekę: iż myśl wszeteczna/ wstydem prędzey obleie duszę bogoboyną/ á niż policzek: Datus est mihi stimulus carnis, Angelus Sathanae, qui me colaphizet: mowił ieden: iákoby policzki wycinał/ gdy mu tákie niewstydliwe zarzuty kładł przed oczy. BirkNiedz126.
– Wycinam komu policzék, v. Policzkuię. SzyrDict494.
– Raczej to panom, niźli nam należy wiedzieć, Chociaż przed tą gawiedzią i my się wysiedzieć Nigdzie nie mogli jako żywi, tak umarli. Dobrze, że się do nieba samego nie wdarli Niezbożni obrzymowie; aleć nie potrzeba Na wojnę świętokradzką chodzić im do nieba: Naleźli i na ziemi, jako z Bogiem mieli Walczyć, kiedy czartowskie ręce podnieść śmieli Na kapłany i służby Bogu poświęcone, Na budynki imieniu jego wystawione; Gdy świszczenników, chociaż do cerkwi uciekli, Przy ołtarzach, jak bydło, na ofiarę siekli. Że krew, która z tułowów ściętych wypryskała, Nieraz oczy Przeczystej w obrazie zalała, Gdy malowanym świętym gęby wycinali, Oczy kłóli, z janczarek jak żywe strzelali, Kiedy piekielnym ogniem i Pańskie przybytki I trupy w nich pobite zapaliwszy wszytki, Jako całopalone przed dawnemi laty Z dymem prosto ku niebu puszczali obiaty. ZimBSiel151.
– Czeka, rychło na ono gówno mu się zbierze; Jak wieprz o pieprzu, tak on myśli o Wenerze. Lecz kiedy mu się w górę głupia żyła wspina, Co raz ją dyscypliną nieborak wycina, Karze niesforny członek z zadkiem w onym czesie. PotFrasz4Kuk I364.
– CHMIEL Znać, żeś był na kiermaszu albo na weselu, Sąsiadku, powiedz mi co rześkiego o chmielu. A cóż o nim powiedziec? jako insze ziele, Jeżeli tyczki nie ma, po ziemi się ściele. I mnie, kiedy mazura kusz piję po kuszu, Przybywa choć po trosze we łbie animuszu; Jeśli jednak nie czuję zakowanej tyczki, Wolno mi grać na gębie, wycinać policzki. A[ż] skoro chmiel dopadnie przytknionego drąga, Dźwignąwszy się od ziemie, zaraz wierzchu siąga. PotFrasz4Kuk I415.
– NA CHŁOPÓW ZAWISKICH Czemu chłopi w Zawiślu tak źli i tak dzicy? Podobno, że ich z młodu nie ćwiczą rodzicy, Bo że lasu nie mają, nie mają też pręta, Którym by wycinali zuchwałe chłopięta. PotFrasz1Kuk II209.
– Wycinam policzek, ich gebe eine maulschele. BierSłowa314.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe
wycinać ogień:
»krzesać ogień«
– Wycinam, v. m. F. wytnę [...] **wycinać, krzesać ogień. Feuer aufschlagen. faire sortir des étincelles, du feu de [...]. T III2663.
5.
przen.
»robić, wykonywać coś energicznie, z werwą, pewnie, śmiało«
Rekcja:
co
– Wierząm wszystkiemu, zwłaszczá wiedząc o tym pewnie, iż przed bráwurą Wmci kłániáią się gory, schyláiąc ku ziemi nisko łby swe lásami okryte, wycináiąc dygy skálistemi łytámi. AndPiekBoh89.
Znaczenia niepewne
2 a. 4:
~Wycinam, v. m. F. wytnę. 1) umhauen, aushauen. 2) aushacken, ausschneiden Figuren. 3) hauen, auspeitschen. 4) einen Schlag, einen Streich, einen Hieb geben. 5) schiessen, fällen. 1) couper, abatre, faire romber par le moïen de quelque instrument à hacher. 2) découper; figurer qu. ch. avec des fers. 3) foüeter, écorcher, fesser, fustiger; donner à qu. le foüet bien ferré. 4) fraper; donner, décharger un coup à. 5) tirer qu. avec une arme à feu [...] 2) wycinać materyą [...] **wycinać, krzesać ogień. Feuer aufschlagen. faire sortir des étincelles, du feu de [...]. T III2663.
1.
»taki, w którym tnąc wyodrębniono coś z całości«
– Koło S niech ma rurkę przynitowaną dla obracania rete astrolabicum bd, to jest blaszkę okrągłą płaską, miejscami wycinaną i noszącą kilkadziesiąt gwiazd jaśniejszych na pokazowanie, na którym są miejscu nieba, w którym znaku i stopniu jest słońce, wschód i zachód słońca o której godzinie, jako słońce wysokie od horyzontu, wiele godzin dnia, wiele nocy etc. SolArchB242.
2.
»taki, który został usunięty za pomocą cięcia, którego ścięto, wyrąbano, ucięto«
– Bo experyencya uczy że słońce swoim ciepłem ogrzewáiąc ziemię spráwuie: że rożne kwiecia y urodzáie wydáie: drzewa owoce: minerały, y inne żywioły. W tym znáku zostáiąc te, w innym inną konstytucyą aeryi spráwuie, &c. Ze Xiężyc, gdy się ma do pełni, to y humory, paroxyzmy w człowieku inkrement biorą, morze się zwyczaynie burzy. Ze drzewa pod pełnią wycináne prędzey butwieią, y czerw ie toczy. BystrzInfAstrol19 nlb.
– A jeżeli by zaś ta nasza tak letka admonicyja i dyskretna na dalszy czas w pustoszeniu lasów przy rolach kmiecych leżących i zagrodach i onych na łazy wycinających, i pod wapnem palących, których nigdy na żadnę potrzebę nie zażywał ani nie zażywa oprócz brzeziny, ale onę dla reparacyi kmiecych budynków ochrania, tedy za taką zuchwałość kto by się kolwiek poważył bez wiadomości dworu one psuć, wycinać i pustoszyć, każdy będzie podlegał sto rózg i grzywien dwudziestu, a na ostatek wypędzeniu z roli i każde drzewo i najmniejsze tak zapłaci, jak jest inwentarzem przykazano jodłowe, to jest za złotych cztery. KsJaz185.
