1.
»przestrzeganie surowej dyscypliny życia codziennego, umartwianie się; wstrzemięźliwość, zwłaszcza w jedzeniu i piciu«
– Ia się dziś przy tákich potráwách zabáwić mam wolą abstinentią. AndPiekBoh8.
– Pewne lekárstwo [na podagrę] Abstinencya, y drugie tákze Kontinencya. CompMed391.
– W tymże kościele w grobie braci zakonu spoczywa pod wielkim ołtarzem ciało bł. Jakóba z Przyrowa, o którym w Fortecy polskiej pobożny investagator doczyta się. Ten błogosłąwiony honorifice na gradusach złożony leży, dziwnej za żywota abstynencyi; wstąpiwszy albowiem do zakonu canonicorum regularium de poenitencia przez 57 lat computando od uczynionej profesyi mięsa nie jadł, dyscyplinami ciało martwił, zimie w śniegu lecie w pokrzywach tarzając się, podczas ciężkich upałów na gorącem słońcu klękał, ostre paski na ciele przyrosłe nosił, straszną ofiarę mszy świętej z tak rzęsistemi odprawował łzami, że częstokroć mokry korporał do zakrystyi odnosił. PruszczKlejnTur42.
– Ażeby to wszystko exemplariter na swoich własnych osobach wyrazili i weryfikowali [urzędnicy], czym by niżsi do naśladowania [...] w wierności i szczerości oraz w abstynencyi od wszelkich obwencyi zakazanych zachęcani byc mogli. InsGór1743167.
