– Więc i Kawal o zacnych sprawach tej dziewice Tak żaśpiewa, iż żadne parnaskie krynice nie zrównają. ArKochOrlIII, 275.
– Twoje oczy są fontany, gdzie wody Parnaskiej sięga dowcip upragniony; Nad cień laurowy zasklepione wzwody Brwi twoich dają wierszom chłód zaćmiony. MorszAUtwKuk5.
– Febus z żoną i dziewiącią córek, których parnaski wychował pagórek [...] lamenty śpiewali przy grobie. MorszAUtwKuk140.
– Panny [...] Co po parnaskich dąbrowach chodzicie I kastalijskim zdrojem się chłodzicie. MorszAUtwKuk152.
– Tu pisarz różnych stylów leży pochowany, I parnaskim dziewicom z darów miłowany: Wierszopis, pisarz sławny. Panie, w swym urzędzie I w niebie niech pisarzem ksiąg żywota będzie! GawHelBar II120.
– Tu już, parnaskich panien grono chętne, Trzeba, by waszej pomocy doznałem, Abym te z krzywdą dzieła tak pamietne, Jak we zwierciadle Polszcze pokazałem. KochKamRokLub240.
– Choćby wdzięczni słowicy po drzewach śpiewali lub helikońskich bogiń parnaska gromada i Apollo, delfickich stron muzyk nie lada, nie uśpią i opia trosk mych na swym łonie. HugLacPrag109.
– Dobr dziedzic pozostały Oyczystych w opiece Będąc stryia, y szwagra po Parnaskiey rzece Z muzami wiek swoy spławił. DrobOpow168.
– Natchni Erato, a zwoławszy Cory Parnaskie z Helikonu na rozliczne Chory Przepieway niesmiertelną mężow wielkich sławę. DrobOpow199.
– Iam zaś te krzywdy, ktore ci [poeci] od ciebie mieli, w parnaskim zapisała niebie. MorszZWierszeWir I468.
