1.
»wydać charakterystyczny dźwięk przez gwałtowne wypuszczenie powietrza, prychnąć, kichnąć«
– Lezie on Chrząszcz od brody [...] pod sam nos práwie/ [...] Iednym że rázem parsknął áże mu cos znosa/ Wyleciało wielkiego/ iák kupcowi z trzosá. NowSow17-18 nlb.
– Parskam ich briese brause. Parsknąłemich briesete/ brasete. DobrGram277.
– Na to parzchnął od śmiechu, y strach go z wielkiemi oczyma odleciał. KonSRoz74.
– Parskam, v. m. F.parsknę. 1) schnauben benm Lachen; überlaut Lachen. 2) zischen, prasseln, brausen als heisses Gisen vom Wasser. 3)niesen, Kicham. 1) ricaner; éclater de rire; ronfler, faire un bruit en riant. 2) bruire, petiller, faire un bruit femblable à celui du fer rouge trempé dans l'eau. 3) éternuër, v. Kicham. § 1) parsknął śmiechem. T III1329.
2.
»zaskwierczeć, prysnąć«
– 2) żelazo rozpalone parska (skwierczy) w wodzie; parsknęła świeca. T III1329.
