– Po oboygu iedzeniu vżywány/ wietrzności potłumia ná doł w żołądku [anyż]. SyrZiel410.
– [...] woda zá raz potłumia to zbytnie burzenie w żołądku. VadeMed172.
2.
»pokonywać, poskramiać«
Rekcja:
kogo
– Naostatek, żeby się i tego na wzbudzenie do chwały bożej nie opuściło, tak się Pan Bóg raczył wezbrać na sławę narodu polskiego, iż gdy znowu po tem wszystkiem, uporu swego pokrzepiać chcieli [kacerze], nikim inszym tylko tym narodem złość ich zawsze potłumiał, a potęgę rozgramiał. DembPrzew12.
Znaczenia niepewne
1 a. 2:
~Potłumiam, v. m. F potłumię. unterdrücken. bändigen, ersticken. reprimer, domter abatre, étouser, éteindre. § potłumił bunt, herezyą, niezgodę. T III1567.
– [...] ále znalazłem kilku mowiących, że urodzony pod tym Płánetą [Słońcem] iest przykładny, zakonny, wielce nabożny, mądry, bogáty, kocháiący dobrych, á háńbiący, y potłumiáiący złych. AlbSekr104.
– Dziáłá/ ktore śmierć zdáleká przynoszą/ Hukiem ogromnym/ iuż te wieści głoszą. Przez gęstą strzelbę/ y przypráwne Ognie/ Ze Nieprzyiaciel potłumian dowodnie. KochProżnLir219.
