1.
»stawiać przed sądem, wydawać wyrok zgodny z prawem, skazywać na karę sądownie«
– Iedęn tylko X. Piekarski a Skaraszowski [Skorazowski] [...] ci go urodzili ze go przecię nie Sądzono ale kazano mu zaraz z Woyska iechać. PasPam91v-92.
– Zawołaią iedni Sądzic go drudzy bic Poganskiego Syna. PasPam185.
– Sądzic tedy Pana Lubomirskiego Conclusum zwodzą na Niego Swiadkow przekupuią że by na niego Swiadczyli. PasPam191.
– Na onym Seymie Burchackiego Sądzono że wziął 4000 Zło. od Posła Cesarskiego. PasPam194v.
2.
»wydawać sąd, opinię o kim, o czym; osądzać, oceniać«
– Oycowie do Synow pisali, zony do Męzow, że by tam niechodzic chocbyzasług y pocztow postradać. Bo wszyscy nas Sądzili za zgubionych. PasPam53v.
– Konie [...] uczyniły okrutne pryskanie [...] wszyscy to Sądzili pro bono omine iakoz y tak się stało. PasPam54.
– Trup wszystek padł za nimi głową co zawsze Woięnnicy sądzą za znak zwycięstwa. PasPam93.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe
sądzić kogoś być jakimś:
»uważać, że ktoś jest jakiś, uważać kogoś za jakiegoś«
– Tęz iednak co y IoMSC Pan Pod kanclerzy MMPan y Brat maiąc prae oculis konsyderacyie bardziey go winnym bydz sądzę. PasPam136v.
– Iam tez sobie Sobie folgował a on tez się temu nie przeciwił Sądząc mię bydz bardzo piianym. PasPam163.
3.
»mniemać, przypuszczać«
– Tak sądzę że bym wiele mogł zaszkodzic gdy by mię moia nierządziła pocciwość. PasPam184v.
– Iak się kołowanie zaczęło Rozni roznie sądzą ten będzie krolem, ten będzie. PasPam230.
