ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
ŚWITNY
przym.
ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO
Notowanie w słownikach
Słowniki nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1715
Formy gramatyczne
Znaczenia
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji
– Dopieroż was czczę, świtni purpuraci, Na stronę imię odrzuciwszy braci, Bo prócz, że sami marszczycie się na nie, Ojcami was mieć chciało powołanie. MałpaCzłow179.
– Tobie, mówię, przystoi, bo komuż bardziej, jeżeli nie Panu należy dyjament w pętlicy, złoto w przepasaniu, w szabli świtny kamień, w nawiązaniu nić od złota i jedwabiu przedniejsza, a nie teraźniejszym pod puklami modeluszem, co szkapę pod ogon komośliwie łechtać powinien. MałpaCzłow295.
– Ná ten czas puł Xiężyca switnego widać, rogami ku wschodowi Co dzień Xiężyc oddala się od słońca ná gradusow 12. y szkrupułow 11. BystrzInfChron2.
– ORe flamma, albo auri flamma, albo aurea flamma, złoty płomień, iest to znak Krzyża Swiętego, bardzo switny y lsnący się z Nieba Francuzom podany. ChmielAteny III56.
