1.
»twórca utworu literackiego, naukowego lub innego tekstu; pisarz«
– Pisarz ktory sam z-siebie co pisze / składa. Scriptor [...]. Scriptor artium. [...] Scriptor librarius. [...] Lusor [...]. Auctor carminis. [...] Auctor operis seu orationis. [...] v. Autor. Kn701.
– Znać że Ciceronowe pisma/ także Iulij Caesaris y inszych ktorychkolwiek starych Authorow w ktorych wyborną Łacinę widziemy/ mędroszkowie tych świeższych ledwie nie naszych wiekow przerobili. DembWyw17.
– Pozostały się iednak niektore pisma/ ktore miały bydź do druku podane za szczesliwego życia I. O. X. niebosczyka Osobie Iego X. Mści przez pewne Authory przypisane/ y ofiarowane Miedzy ktoremi/ y mnie sie DAPHNIS dostała/ w Bobkowe drzewo z Panny przemieniona. TwarSDaf40.
– Drugi raz iuż Lacińskiego Authora na Polski ięzyk przekładać się ważę. OvOtwWPrzemI.
– Tylko tamte Pisma w Kanonie położone są, ktorych Authorowie nie są ludzie, ale iako Prorocy z Boskiego natchnienia pisali. KorRoz7.
– A teraz prosim, lub przed Twoje oczy Prosty Autor proste wiersze toczy. BorzNaw34.
– Auktor o śnie przed drugiemi powiada. BorzNaw53.
– Rozne Historye z roznych wiarygodnych autorow wybrane. SzołHistk. tyt..
– Rozdział Pierwszy Intencyą Authora wyrazaiący. JabłSkrup3.
– Chcieć się nasycać dobrami doczesnemi, pokazywać się niedbać o nie, iest to contrarietas, podobna authorowi hypokrycie, ktory wydał xięgę przeciwko prozney chwale, sam iey szukaiąc w tey samey wzgardzie, ktorą zaleca. LeszczStGłos20.
– AUTEUR [...] AUTOR terminem nauk mowi się o tych wszystkich ktorzy wydali na świat pisma iakie. DanKolaDykI, 156.
– Mały dykcyonarz polski y francuski [...] Z Przydaniem zebrania osobliwego Krolestw, Prowincyi, Miast pryncypalnych [...] wyciągnionych z Wielu dobrych Auktorow. KulUszDyk1 nlb..
2.
»inspirator, inicjator; stwórca«
– Ci Bojarowie, ktorzy autorami byli konspiracyi [...] wpadli wprzód w bramę zamkową. NiemPam70.
– W kotły do koła uderzono; zgromadziwszy się, inquirowali authora nocnych rozruchow. VorLetSkarb244.
– Autorem nieszczęścia tego, znalazł się Bohdan Chmielnicki, który ligę wziąwszy z Tatary, znosi na Żółtych wodach syna hetmana Koronnego Potockiego z 1200 ludzi. WierzbKon76.
– Iego [kuchmistrza] iest powinność z rozumieć intencyą Pana swego, albo Autora, sprawcę Bankietu. CzerComp7.
– Duchowny moy Oycze, y Authorze drogi Wszelkich dobr, chcesz wędrować na zakonne progi. DamKuligKról152.
– Na p[re]zent dobywa, y wysoko na skroniach osadza Pierwszy takowego więczenia [perłami] auktor [...] Antoniusz. MikSil70.
– AUTEUR [...] Auctor [...] AUTOR osobliwie mowi się o tych, ktorzy są wynaleźcami czego. DanKolaDykI, 156.
– Tylkoć to sam Messyasz, iest Autorem cudu, Pięcią Chleby nakarmić, pięć tysięcy ludu. DrużZbiór33.
– HYPPOTAMUS albo Kon Morski [...] Ten to Zwierz iest Autorem y Inwentorem krwie puszczania. ChmielAteny I527.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe
autor natury:
– Author natury/ y natura sama serce w poyśrzodku ciała ludzkiego y bydlęcego/ z ktoregoby się żywot y czerstwość na wszytko ciało rozchodziła/ zasadziła. PruszczKlejn35.
autor pokoju:
»Bóg«
– Pokoiu wam życzę/ ktorego mieć nie będziecie/ aż Bog autor pokoiu zetrze Szatana pod nogami waszymi. BirkRus19.
3.
prawn.
»powód, ten, kto wnioskuje do sądu o przeprowadzenie procesu«
– Autor, powodna strona. Gerichtsw. der Kläger. droit: le demandeur. T III14.
Użycia metajęzykowe
- [Substantiva nomina] [...] Aurypigment Autor Bakałarz Bannicya. WojnaInst158
