– Wyjachawszy rano z tego portu [...] od wiatru akwilona (który miedzy północą a wschodem) [...] gwałtowniesmy rzucani byli. TretWargRadziw19.
– Ale okropny iż akwilon wieje Z północnych krain, a Dobrej Nadzieje Portem sławne są południowe strony, Tam łódki mojej bieg jest obrócony [...]. MorszZEmbWyb314.
– Skoro im w dzięcznych nie stanie Fawoniuszow a przykre dmuchaią Akwilony. Do cieplic z Gęsiami [...] uciec za Granicę. PasPam133.
– Dzien był lecz wietrzny, zimnymAquilonem. PotSyl26.
– Inny raz też Aquilo powstawa północny, ku południu pędzi. DamKuligKról199.
– Uwiądłaś iak list lub winna iagoda Ktorą więc szumem swoim w Listopadzie Aquilo mroźny ściąga w Winogradzie. ChrośJob20.
Stać na mieyscu nie umie, grzebie, skacze, depce, Aquilo chyba rodzi, tak dorodne źrebce.PotPocz145
Darmo trwałe wszczęściu gruntuiesz nadzieie Ieden to fortunny aquilo rozwieie.MikSil87
Czyli życzliwe Szczęścia zawieią Zefiry, czyli surowsze przeciwney fortuny Akwilony, w swym wigorze aż do kupressu trwać będzie fatalnego [przyjaźń ofiarodawcy kwiatów dla panny].DanOstSwadaII, 75
2.
»północna strona świata«
– Patrzył [Osman] na te boki Aquilonu/ na te pułnocne krolestwa/ y chciał na nich vsieść. BirkOboz42-43.
– Od Akwilonu, ku wschodowi słonca Zygmunt Moszynski y drugi obronca, Ksiądz Sławoszewski, w Belluardzie stali. OblJasGór50v.
– Od Aquilonu wionął Notus szczery Ze pod Smolensk przyciągnął Sehin z bohatery Zwabiwszy Cudzoziemcow. DrobOpow171.
