ESJP XVII i XVIII wieku

Notowanie w słownikach

Notowany w słownikach:
L (XVII-XVIII), SWil, SW, SJP

Nienotowany w słownikach:
SStp, SXVI, Kn, T

Najwcześniejsze poświadczenie: 1610-1625

Formy gramatyczne

Etymologia

tur. hanǯar 'obusieczny sztylet z wygiętym ostrym zakończeniem'

Znaczenia

»zakrzywiony nóż turecki, kindżał«

– Za tego urzędu Kienę żydówka na Diwanie handziarami rozszarpali szpahiowie. SaadiOtwSGul 72.
– Andziar z Pasem Szerokim oprawnym, sadzony kamienmi gęsto. RewSkarb 126.
– Niech bies bierze Babilon z tobą Niewiesciuchu A tu mu bystry Andzar chce utopic w brzuchu. PotWoj 29.
– Turcy mieli [...] Noże Andzary Rubinami Dyamentami na Sadzane. PasPam 261.
– Wydrzycie z ręku Tureckiey Bellony Andżary złote, hartowne paiże Skofie, Klawy. ChrośTrąba D1v.
– Andzar z aspisową rękowieścią, złotem nabijaną. InwSkarbWarGęb 148.
– Z jp. Stetkiewiczem zgodziłem się o Bystrzyk, o Szablę złotą dyamentami sadzoną i o andzar. ZawiszaPam 44.
– CIMETERRE [...] (Sorte dc coutelas) [...] NOZ mieczyk u pasa wiszący, Andzar turecki. DanKolaDyk .