ESJP XVII i XVIII wieku

Notowanie w słownikach

Notowany w słownikach:
SXVI, Kn, T, L (XVI-XVII), SWil, SW, SJP

Nienotowany w słownikach:
SStp

Formy gramatyczne

Znaczenia

1. »ten, kto zajmuje się budowaniem, twórca budowli; ten, kto ma zamiłowanie do budowania«

– HErr Bawmeister/ hie [!] auff diesem platz/ wolte ich gern ein hauss bawen. Pánie Budowniku/ tu ná tym plácu radbych sobie dom postáwił. VolcDial 152v.
– Budownik/ Architékt. AEdificator, Iuuen. Mundi aedificator Deus, Cicer. Structor, molitor, fabricator,Cic. AEdificet agricola, non sit tamen aedificator [...] Machinator bellicorum instumentorum [...] vide Architékt. [...]. Kn .
– Pierwotny ięzyk został kędyżkolwiek w cále/ y po rozproszeniu budownikow Bábilońskiey wieże: á zá tym że y po dziśdzień gdzieżkolwiek bydź musi. DembWyw 11-12.
– Każdy człowiek rycerski, pilny Ingenier y Budownik, z tąd dosyć Informáciey zásiąc może do sporządzánia onych [mostów]. UffDekArch II, 158.
– Architecte/ Budownik. PolPar 147.
– BASTISSEUR [...] Aedificator [...] BUDOWNIK ten co się rad budowaniem bawi. DanKolaDyk I, 178.
– CHEVRE [...] KOZŁY są też bunty ktorych zażywaią budownicy dla dzwigania kamieni, y balkow. DanKolaDyk I, 302.

Przenośnie

2. »urzędnik sprawujący dozór gmachów, miejsc publicznych w mieście i fortyfikacji miejskich; architekt projektujący takie budowle«