o Słowniku
autorzy Słownika
historia
źródła
autorzy tekstów źródłowych
zasady opracowania
statystyki
najnowsze hasła
ostatnio zmodyfikowane hasła
materiały archiwalne
kontakt
kwerendy
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
zaczynające się od
zawierające
kończące się na
dokładnie
przeszukaj także hasła w indeksie
a fronte
a tergo
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
BĘBNIENIE
rzecz.
n
W TRAKCIE OPRACOWANIA
Notowanie w słownikach
Notowany w słownikach:
Kn
,
T
,
SWil
,
SW
,
SJP
Nienotowany w słownikach:
SStp
,
SXVI
,
L
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621
Formy gramatyczne
liczba pojedyncza
M.
bębnienie
B.
bębnienie
Ms.
bębnieniu
liczba mnoga
M.
bębnienia
Etymologia
Znaczenia
1. »walenie w bęben; odgłos bębnów«
–
Bebnienie
[...]
Tympani pulsus
.
Kn
19
.
–
Bębnienie
.
Tympani pulsus
.
SzyrDict
9
.
– W rok tąż brámą przy
bembnieniu
wszystkie z miásta wyprowádził Dzieci ná pagorek bliski y tam znikneli.
ChmielAteny II
252
.
–
Bębnienie
.
Trommelschlag; das Trommeln
.
baterie de tambour
.
T III
30
.
2. »stan odczuwany przy chorobie uszu«
– Spada [humor katarowy] y do uszu, kędy sprawuie szumy, dzwonienia, pisk, bębnienia, zátkánie.
CompMed
46
.
– Na szum,
bębnienie
, y piszczenie w uszach. Weźmi wosku, przyday troche żywice.
PromMed
102. 5
.
Więcej cytatów w Korpusie Barokowym