1.
med.
»żółć, jeden z czterech zasadniczych ciekłych składników organizmu ludzkiego, którego przewaga nad pozostałymi powoduje porywczość charakteru, skłonność do gwałtownych reakcji, gniewu«
– Generálne ma być, przy mocnieyszym przeczyścienie, przez lekárstwá purguiące rozmáite wilgotności, iáko Kolery, flegmy, Melánkoliey. PetrSInst C2v.
– Rano wziąłem proszek, [...], który mię srodze operował, wprzód womitami, którymi barzo siła samej cholery żółtej wypadło. ChrapDiar I304.
– Osmy znák iest [kamienia w nerkach]. Náuzea, y womity dla społeczności nerek z żołądkiem przez membránę á peritoneo per nervum sextae coniugationis z ktorych dwie od nogi od zołądká idą do nerek: zkąd flegmá, cholerá żołtá, álbo rdzáwá odchodzi. CompMed330.
– Szalenie lubo pozbycie rozumu/ iest chorobá z poruszenia wielkiego wiátrow y humorow w człowieku/ iż tákowe ukázowánia rzeczy inácey niżeli są w czuiących/ przez náturálne poruszenie wilgoci bywáią/ iakowe w phrenetikách lub szalonych. Co się dzieie od bládey żołtey y przypáloney cholery. KalCuda236.
gorąca cholera:
– Tak rzekł [Mandrykard], gorącą wewnątrz kolerą ruszony, A potem Gradasowi pięścią wymierzony Zadał ciężki policzek [...] Ten, co się nie spodziewał i nie wierzył temu, By tak głupio miał się dać uwieść swemu Gniewowi, stał. ArKochOrlCz II336.
przypalona cholera:
– Szalenie lubo pozbycie rozumu/ iest chorobá z poruszenia wielkiego wiátrow y humorow w człowieku/ iż tákowe ukázowánia rzeczy inácey niżeli są w czuiących/ przez náturálne poruszenie wilgoci bywáią/ iakowe w phrenetikách lub szalonych. Co się dzieie od bládey żołtey y przypáloney cholery. KalCuda236.
[cholera] rdzawa:
– Osmy znák iest [kamienia w nerkach]. Náuzea, y womity dla społeczności nerek z żołądkiem przez membránę á peritoneo per nervum sextae coniugationis z ktorych dwie od nogi od zołądká idą do nerek: zkąd flegmá, cholerá żołtá, álbo rdzáwá odchodzi. CompMed330.
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa
– Więcey z przysádą Kolery spráwi obrotny w roku, niż flegmatyk zá dziesięć. FredPrzysł D2v.
Przenośnie
Przypomniał sobie król jm. chłopca onego jm. ks. Wyżyckiego podczas sejmu teraźniejszego, do którego strzelił góral jmp. posła cesarskiego na Zamku w okno, pytając się, jak też się sprawa ta skończyła. [...] Gdy relacyją czyniono rzetelniejszą, strasznie exarserat król jm. na tych, którzy się w to wdawali [...] Potem gdy królowa jm. nadeszła, strasznie sie skarżył, że mu tak smaczną potrawę, którą natenczas jadł, cholerą przyprawili.SarPam308
2.
med.
»ostra zakaźna choroba układu trawiennego«
– Kolérá/ chorobá. Cholera [...] Cholera, inquit Celsus, stomachi et intestinorum vitium est, cui simul et deiectio, et vomitus adiungitur, adhaec inflatio, tormina intestinorum. al. Cholera est inflammatio sanguinis et chyli. v. Zgágá. addit Gorrae. morbum esse peracutum et letalem. Kn290.
– Nieostrożnie leczony [pewien kawaler polski] znowu na tę fistułę, wpadł katarową malignę [!] do tey przyłączył cholerę z okoliczności processow ustawicznych, z cholerom ziednoczył Hektykę, y w krotkim processie smierć nad nim przewiodła prawo. BeimJelMed561.
– Szosta Chorobá Zołądká iest Cholerá. To iest gwałtowne humorow cholerycznych, ostrych, y zepsowunych [!] przez womit, raz y przez stolce odchodzenie. CompMed190.
– Tráfia się tesz chorobá gwałtowna ktora názywa się Cholera, to iest ustáwiczne womity z gorączką wielką. PromMed142.
– O Chorobie ktorá názywa się Cholerá. CHorobá zwyczayna Cholerá, iest tá, w ktorey ustáwicznie womity żołte, zielone, z flegmą pomieszáne chorego infestuią z gorączką. VadeMed234.
3.
»złość, gniew, ostre pobudzenie nerwowe organizmu ludzkiego lub zwierzęcego«
– Tákie wroszki są báyki/ iednák ná vkontentowánie P. Plebaná/ ábysię stáruszkowi (iákim się on zmysla) cholerá nazbyt nie wzruszyłá/ á gorączki wielkiey mu nie przyniosła/ pozwolmy mu tą rázą/ to co on práńdykuie [!] z Poznańskim tym málárzem. SzemGrat51-52.
– Ia zniewolony gniewem nienáwiścią, holerą, y [...]furią [...] dobywszy páłászá, takem dmuchnął zartkim bułatem. AndPiekBoh159.
– Lepsza była cholerá i gniew dobrego Łotrá, niżeli potulność Iudaszá. MłodzKazII, 241.
– Cholera się po psie rozchodzi, y onego rozpála, woda zwłaszcza zimna chłodzi y gási, á tożby i innym bydlętom zagniewanym pomogło. TylkRoz188.
– [Biskup chełmiński] Rozgniewawszy się [...] na pewnego pokojowego swego, kazał w oczach swoich kilka razy pokładać i bić, chcąc tym sobie przerwać cholerę. SarPam251.
– Był Prałat wstrzemięźliwości wielkiey, lubo do holery znatury skłonnieyszy. NiesKor II242.
– COLERE [...] CHOLERA popędliwość umysłu impet w zwierzętach ktory ich porywa przeciwko temu co ich obraża, gniew, gniewność. DanKolaDykI, 319.
– Osoczona niedźwiedzica z małymi [...] od szturchnięcia drągiem dopiro wstała. Z którego ruszywszy się łohwa, chłopa napadszy, nad nim gdy spędzała cholerę, śmiertelny raz zadał pan Morachowski. RadziwHDiar33.
– Wiatr/ ktorym żyiemy więcey odmienia temperamentum w nas a żarzy cholerę/ skąd pochodzą sedycye/ naiazdy/ zwady/ ná koniec woyny. ŻędzKom B3v.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe
z cholerami || z cholerą:
– Gdy się długo ta konferencja bez żadnego skutku bawiła, wpadł Fleming w cholerę [...]. I już się ruszył wychodząc z celi i chcąc odjeżdżać. [...]. Pobiegł [Ważynski] [...] do księcia hetmana, donosząc mu, że już Fleming odjeżdża z cholerami. MatDiarI, 652.
– Suplikowałem, aby i proceder swój prawny [...] suspendować raczył, tedy książę z cholerą mi odpowiedział, że tego nie uczyni. MatDiarI, 718.
– Gniewa się [Adolf] o to, iże niespał dłuży, [...], Gwałtem powieki zámyka, to mruży, Wypadł z cholerą, spoyżrzy w czystą studnię, W ktorey po słońcu poznał że południe. DrużZbiór258.
– Wpadł książę hetman w wielką cholerę i osobliwie na mnie wszystkie złości wywarł. MatDiarI, 279.
– Zalterował się moją relacją książę koniuszy i w cholerę wpadł na grafa Bryla. MatDiarI, 534.
do cholery wieść || przyprowadzić kogo do cholery || przywieść do cholery kogo:
– Przyprowadził mię [Dąbski] do Cholery wielkiey Chorego ze mało mię paraliz nie zaraził. SapANot80.
– Szwecya (iáko y inne Krolestwá) skoro się Lutrá przeklętego ięłá/ wpádłá w też przeklęctwá w ktore y Sámárya/ przywiodłá do kolery Bogá Páná swego. BirkNagr39.
– Czemu Cholerykowi myśli przychodzą do cholery wiodące? Gdzie iákiego więcey humoru tákich fántázyi więcey ktore się z nim łączą, za fántázyią záś idą myśli á u Cholerykow więcey cholery, dla tego y więcey wyobrázenia cholerycznego na fántázyi. TylkRoz277-278.
z cholery złożyć:
– Tym czásem, co się wprzod fortuná sroży Z cholery swoiey obaczona złoży. OvChrośRoz227.
– Innych Wodzow rozruch taki ztrwozył Caezar nąń nawet z cholery nie złozył. LucChrośPhar147.
z cholery:
– Dziesiątego Zołnierza rozssiekać kaze [Solimann] jezeli mu wprędce fortecy Oblęzoney nie dobędo, lecz z tey Cholery cięszkiey Zachorował, y nocy następuiącey umarł. IntrHist119.
– Zaczęła z cholery skakać jagoda lewa na twarzy podskarbiego. MatDiarI, 509.
– Antonowa Zona z tego swiata Fulwia zeszła; wszech niezgod przyczyna; Ktora niemogąc przez się y przez brata Aegyptu zmierzyc, y zwiesc Antonina od Kleopatry; Baccha od Wenery W chorobę z gniewu wpadła y z cholery. ChrośKon381.
cholera psia:
– Cholera psia bárzo iest przeciwna wodzie, gdyż kiedy się zapáli, we psie wściekłym, dziwnie go boiącym się wody sprawuie. TylkRoz188.
w cholerach:
– Tedy się znowu na niego [grafa Bryla] barzo rozgniewał [książę koniuszy]. [...], znalazłem tedy księcia koniuszego w cholerach i powiedział mi, że dał skrypt resignationis koniuszostwa lit. staroście daugowskiemu. MatDiarI, 534.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń
Ustabilizowane połączenia wyrazowe
spuścić z cholery:
– Szkodaby Wenery, Tak lekko wazyc Daulecie ma rada, Choc iey nie lubisz, awzdyc potrzy z Cery, Niech ci iedno raz wserce iey Syn zada, Podobnospuscisz cokolwiek z kolery. PotSyl23.
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa
– Więcey z przysádą Kolery spráwi obrotny w roku, niż flegmátyk zá dziesięć, (dla tego się rzec może: Obrotny iák dwá rázy żyie). FredPrzysł D2v.
Użycia metajęzykowe
- Polonicae dictiones à Latinis & Graecis sumptae, parùm vel nihil mutatae. [...] Substantiva nomina. [...] Chárakter Cholerá Choleryk. WojnaInst157-158