o Słowniku
autorzy Słownika
historia
źródła
autorzy tekstów źródłowych
zasady opracowania
statystyki
najnowsze hasła
ostatnio zmodyfikowane hasła
materiały archiwalne
kontakt
kwerendy
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
zaczynające się od
zawierające
kończące się na
dokładnie
przeszukaj także hasła w indeksie
a fronte
a tergo
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
NARZUCIĆ
czas. dk
W TRAKCIE OPRACOWANIA
Notowanie w słownikach
Słowniki nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1644
Formy gramatyczne
nieosobowy czas przeszły
narzucono
Znaczenia
1. »rozrzucić, podrzucić dużo czego«
– Nietrudno było o to [panegiryk] bo proiectow było gwałt narzucono y w Warszawie y w Woysku.
PasPam
197v
.
Związki frazeologiczne
bryłą ziemi narzucony
:
»leżący w grobie«
~
Ten to dziś brełą
ziemi nárzuczony
/ ktory nieraz páłászem/ hardym/ grubym/ dzikim národom ná oczy narzuczał.
WojszOr
204
.
2. »porzucić, pozostawić dużo czego«
– Koni siła nazdychało y
narzucono
tak że y wozow z ową Wiedenską z Dobyczą.
PasPam
268
.
Więcej cytatów w Korpusie Barokowym