fr. bandelette 'pas, wstęga' fr. bandoulière, bandolière 'pas na broń'
Znaczenia
1.
wojsk.
»lekka broń palna, strzelba z krótką lufą używana przez jazdę«
– A że się o Bándoletach námieniło/ ktore bárzo krotkie teraz. Dla tegoż mniey przydátne powstáły/ przetoż/ nie będzie się godziło stárszemu/ Pácholiká pod Chorągiew w Szereg przyiąć/ ktoryby Bándoletu ábo Rucznice nie miał/ cztery piędzi sámey rury wzdłuż ráchuiąc. FredKon4.
– Na kozdey prezęncie Officerowie z Szablemi [!] dobytemi iechali Towarzystwo zas Pistolety czeladz bandolety do gory trzymaiąc. PasPam54.
– Skoczą na nas [nieprzyjaciele] dadzą ognia gęsto z Pistoletow y z Bandeletow. PasPam157.
– Przy tyż skrzyni zostało strzelby dwoje, to jest hakownica i bandolet. InwKal I178.
– Pan Silnicki miał taki zwyczay, kiedy Pacholcy na Bandoletach ognia krzesali do Tutoniu aze ktory znich wtym nie ostroznie Strzelił togo kazał za nogi uwiązac u Ogona konskiego y po miedzy Woyskiem włoczyc. DrobTuszInf27.
– Bandolet, muszkiet krotki. kurze Musquete. mousqueton. T III21.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe
bandolet moskiewski:
– Bandolet Moskiewski gwintowany, z krzosem z poduszeczką. ArchRadziw163879/2, 5.
Przenośnie
W tydzień potem pan Dunin z swą kawaleryją Wychodził [...] W kawecanie na koźle, przy nim pistolety Z cukru lodowatego, a zaś bandolety U jego kompanijej z przedniego piernika.EksRokLub113-114
2.
wojsk.
»pas przewieszony przez ramię, podtrzymujący szablę lub ładownicę a. służący do przymocowywania lekkiej broni palnej«
– Gwárdya pocztowey czeladzi/ Nie mniey w stroy/ iako w Konie/ y Rzędy się sádzi: Z ramion im srebrosute wiszą Bándolety/ Y z łękow Pietyhorskich włoskie Pistolety. TwarSLeg67.
– Tedy naprzod Vsarze zaswym Pułkownikiem Z wesołym Trąb y surem Piskliwych okrzykiem Trzysta po nich Pancernych szło pod trzema znaki W bandolety y wSwietne przybranych Saydaki. PotWoj59.
