ESJP XVII i XVIII wieku

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

Notowanie w słownikach

Notowany w słownikach:
L (XVII), SWil, SW, SJP

Nienotowany w słownikach:
SStp, SXVI, Kn, T

Najwcześniejsze poświadczenie: 1600-1668

Formy gramatyczne

lp	M.	m		humorowaty
		ż		humorowata
	B.	m	nżyw	humorowaty
			żyw	humorowatego
	N.	m		humorowatym
lm	M.	nmos		humorowate

Znaczenia

»mający niestałe usposobienie, pełen kaprysów«

– Aleć to się dobrze nadgrodzi P. Zamoyskiej, która trafi na tak humorowatego męża, jakiego w Polszcze nie masz.[1665] MalListy 356.
– Sama ją [czapkę] jmp. wojewodzina uwijała i obszywała; a miarę brano z Sieniasia małego, bo się nie godziło brać z leda kogo na tak humorowatego kawalera. Ogonki umyślnie przyszyto, żeby je sam sobie pourywał. SobJListy 264.
– Mowią Polacy: człowiek to humorowáty; przypatrzę mu się, áż on w rzeczy samey ládáco, woł álbo osieł, i to co w niem iest wielkiego, iest nic-niewart, humor. MłodzKaz II, 95.
– I tyś nie mój, natury kiedy przywilejem, Zawsze humorowatym szlachcic, chłop złodziejem. PotFrasz1Kuk II 148.
– Słysząc, że się żartami kompania bawi, Jeden humorowaty: "I ja też kpię - prawi - Skoro sobie podpiję". PotFrasz1Kuk II 215.
– Targował u szlachcica pan jeden ze stania, I już zań sto czerwonych złotych dawał, konia. Szlachcic humorowaty, choć dosyć ubogi, Daruje mu go, kiedy zejdzie się pod nogi: Rozumiał, że mu się to sowicie nagrodzi, Bo za większym dostatkiem większy humor chodzi; Aleć się zawiódł, konia utraciwszy marnie, Gdyż ów podziękowawszy, idzie z nim do psiarnie I sforę mu ogarów ofiaruje z czoła. PotFrasz3Kuk II 527.
– Na taką perswazyą Cotty, Metell[us] humorowaty animusz swoy spuscił, y klucze ktore wręku trzymał skarbowe, iakoby z niechcenia zrąk swoich na ziemią wypuscił; ktore gdy podniesiono, y skarbiec bez zadnego sprzeciwienia dalszego otworzono. SzołHist 17.
– Bo coż być może śmiertelnieyszego jáko gdy Pácyent salutare recipe od śiebie odrzuca, álbo znieść nie może? ták co fátálnieyszego, jáko gdy peccantes humores in corpore Oyczyzny álbo Wojewodztwá, humorowáte subjecta nauseant in sanis consiliis? BystrzPol M4v - M5.
– Boć jáko człowieká jedynie zábija distemperies y pugna humorow, ták ná corpus Oyczyzny y Wojewodztwá nic być nie może fátálnieyszego, jáko humorowáta niezgodá. BystrzPol N5v.

Więcej cytatów w Korpusie Barokowym

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

HUMOROWATY