ESJP XVII i XVIII wieku

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

Notowanie w słownikach

Notowany w słownikach:
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil, SW

Nienotowany w słownikach:
SJP

Formy gramatyczne

liczba pojedyncza

	M.				osuch
	B.			uż. żyw.	osucha

liczba mnoga

uż. nosob.

osuchy

Znaczenia

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji

– Osuch/ Gniotká Kn 647.
– Podrosle zdziebło zielonego zyta, Tymlepszem plonem zwyczaynie się isci, Ktore nasłonce iedney zas odkwita, Zadney nie czyni nadzieie korzysci, I dąb krzewisty, obłokowsię chwyta, Wiatrligo albo siekiera obarczy, Poki nie zgniie, brzydki osuch, starczy. PotSyl 17-18.
– Czemużeś babę pojął, żeniąc się tak młodo? Mowią Włoszy: gallina vecchia fa buon brodo, Lepsza, niż po kurczęciu, po kwoce polewka. Porna diabłu z rosołem i baba, i dziewka, Dla mięsać się to ludzie żenią, nie dla juchy; I ta mizerna, kędy zwietrzałe osuchy. PotFrasz2Kuk II 324.
– Dzieci równam do liścia, do drzewa człowieka. Jam dorosłe zgubiwszy, doznał ociec stary, Kiedy, z listka wyszedszy, miały rość w konary; Jużem mógł pod ich cieniem siwe skłonić skroni, Cieszyć z owocu mego szczepienia jabłoni, Aż niespodziewany wicher pustki w smutnym domie Zrobiwszy, dwóch mi synów, trzecią córkę złomie, Żonę, zięcia, dwu braciej sroga zawierucha, Zostawiwszy mnie, jako w dąbrowie osucha. PotMorKuk III 205.

Więcej cytatów w Korpusie Barokowym

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

OSUCH