ESJP XVII i XVIII wieku

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

Notowanie w słownikach

Słowniki nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1601-1621

Formy gramatyczne

liczba pojedyncza

	M.				pocałowanie
	D.				pocałowania
	B.				pocałowanie
	N.				pocałowaniem
	Ms.				pocałowaniu

liczba mnoga

pocałowania

Znaczenia

»zrobienie gestu (dotknięcia ustami) wyrażającego sympatię, miłość i/lub szacunek często na powitanie; pocałunek«

– Zarasz po poczałowaniu ręki WKM. wyiechawszy z Warszawy otom sie starał abym bes omieszkania na mieyscze mnie od WKM. P. mego Miłości[wego] naznaczone przebył. OssZPam k 53.
– Przez te tedy i prze insze zdrady [rajcy krakowscy] onę nobilitacyją wiecznie stracieli i od nie odpadli i nie tylko nobilitacyjej abo i wolności prywowani są, ale na pamiątkę zdrad ich asekurowali to Królowie polscy na potomne czasy, że gdy do pocałowania ręki króleskiej trafieło by się mieszczaninowi któremu krakowskiemu, to dla niegodności w rękawicy rękę królowie podawać im mają, a kazimierzanom i inszym miastom gołą rękę. TrepNekLib k 8.
– Osculum. Kusz/ Mündelcin. Pocałowanie GuldOn 71.
– Coby był miał tę życzliwą náukę y przestrogę od Káznodzieje swego mile z pocáłowaniem przyjąć; to go on z rázu przeklinał. GdacPij 12.
– Gdy Syn zábiegł w drogę dla honoru, Krol go pocáłowániem, iák zwykł, nieprzywitał. DamKuligKról 171.
– Przy mnie wzaiemnie oboie Pocáłowánia odprawiali swoie. OvChrośRoz 238.
– Zazdrość cię porwie gdy pocałowanie [...] Do ust przyłoży. DrużZbiór 371.

Więcej cytatów w Korpusie Barokowym

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

POCAŁOWANIE