Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
wyszukiwanie zaawansowane
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż

*SKRZABEŁ

rzecz.
m
W TRAKCIE OPRACOWANIA
Wersja do druku Jak cytować
Harvard Biuletyn PTJ bibtex CSL-JSON
Notowanie w słownikach
Słowniki nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1700
Formy gramatyczne
liczba pojedyncza
B. uż. żyw.   skrzabła
Znaczenia
»czart, diabeł«
  • – Zjedz jutro na śniadanie skrzabła warzonego, A drugi raz wymawiać mnie nie waż się tego! PasOkoń 210.
  • – Ieden z nich z czwartkowey wieczerzy zostało mięśnych potraw, ieść bespiecznie począł; strofowáli go drudzy, on ná to nic nie dbał, gospodyni obaczywszy zawoła: bodayżeś w tym mięsie ziadł skrzábłá, stáło się to záraz, opánował go czárt, y długo trapił, ták, że ná ostátek y szyię ukręćił. PopławStół 367.
  • – Mátká máiąc iednego Syná, záchorzał iey ná ćiężką gorączkę, w ktorey srogie prágnienie ćierpiał, ták iż iedney nocy 40 rázow wstáwáć musiáłá z nápoiem do niego, że się iey też naprzykrzyło, podáiąc mu raz ostátni rzecze. Bodayżeś wypił skrzabłá: stáło się ták zaraz, ktory się nie mogł ruszyć ze słabośći od gorączki, wnet się ták mocno rzucáć, miotáć począł, iż go wiązáć było potrzebá. Długo strápioná mátká szukáłá uwolnienia od czártá, syná swego, áż ie u grobu tego świętego ználázłá. PopławStół 407.
Więcej cytatów w Korpusie Barokowym 
Odsyłacze
Patrz: CZART, DIABEŁ.
Autorzy: KK
Data ostatniej modyfikacji: 24.10.2024