Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
wyszukiwanie zaawansowane
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż

*STŁUMIĆ

czas. dk
W TRAKCIE OPRACOWANIA
Wersja do druku Jak cytować
Harvard Biuletyn PTJ bibtex CSL-JSON
Notowanie w słownikach

Notowany w słownikach:
SStp, SXVI (hasło kanoniczne), L (bez cyt.), SWil, SW, SJP

Nienotowany w słownikach:
Kn, T

Formy gramatyczne
czas przeszły
lp m 2. os.   stłumiełeś
  stłumiłeś
3. os.   stłumił
ż 3. os.   stłumiła
lm mos 3. os.   stłumili
czas przyszły prosty
lp 3. os.   stłumi
Znaczenia
»zahamować rozwój czegoś, zdławić, zatamować, zgnieść; pokonać, upokorzyć, dać nauczkę«
Rekcja: kogo co

  • – Dziwuie sie [Dymitr] postępkom/ y ich [Polaków] dzielney sprawie/ Ich wolności/ ich cnocie iák go wnet łáskáwie Prziymuią wswą opiekę á w iego połowie/ Sádzić chcą máiętności/ gárdło y swe zdrowie: A niedziw bo mu Wenus wdzięczności dodáłá/ Przyiemność w oczách iego zacną rozżárzáłá/ Widząc sercá sklonnego do Polakow chęci/ Ktore pisał w Dyáment dla wieczney pámięci: Ze tesz dla nich swe zdrowie ważyć będzie śmiele/ Skąd kolwiek harde pozna ich nieprzyiaciele: Ze Szwedy wiárołomne potęźnie vkroci/ A Polakom ich włości chęrliwie [chętliwie] przywroci. Ze Tátárow drapieżnych stłumi groźne ordy/ Ktorzy w Polskiey Kráinie srogie czynią mordy/ A zá tym Woiewodá w rozsądku dzielnieyszy/ Y iuż między Polaki wszczęściu náyprzednieyszy/ Ták rzec záczął do niego poważnemi słowy: Synu moy nietroszcz więcey frászunkiem swey głowy/ Wiesz kto krzywdy nie lubi/ iest Bog w niebie żywy/ ten twoy stroż y obrońcá w czeczy [rzeczy] spráwiedliwy. JurkHymDym A3v.
  • – Pierzchnie z wrzaskiem Tátárzyn/ Grek leniwy snádnie/ Afer nági/ gmin bossy z Egypczykiem padnie Niewolą sie swą stłumi Arábczyk spalony/ Azyátyk roskoszny vstánie zemdlony. JurkWan D.
  • – Moiá rádość o ziemię/ y z tryumfem pádnie Poki widzę Swawolą: ktosz ią stłumi rádnie? JurkWan D.
  • – Ibery iáko Hystorya pisze/ ták wiele Obeliszkow nád grobem vmárłych stáwiáli/ iák wiele owi vmárli nieprzyiacioł zá żywotá ztłumili. WojszOr 111.
  • – Chociasz Woysko straciwszy, uciekł po przegraney, A wzdy od wszytkich stanow mile był witany Ze ostatniey nadzieie o ziemię nie rzuci Pomniąc zekogo wieczor Fortuna zasmuci Tego rano pocieszy: akto dzis zaszumi Iutro go iutro szczęscie, niestateczne stłumi. PotWoj 22.
  • – Tedy naprzod Władysław, przy boku Kapłana Ze wszytkiem Duchowienstwem, upadł nakolana Tosz Hetman; toszstarzyzna; Panowie y słudzy Kto tylko był wObozie: iako podciął kosą Wszyscy padną, naziemię: gdy głosem wyniosą Swiętego Ambrozego Xięza hymn wesoły Ciebie Boze chwalimy, zes Nieprzyiacioły Nasze stłumieł, y zepchnął: z nadzieie zawzięty Trzykroc błogosławiony: Trzykroc Panie Swięty. PotWoj 204.
  • – Dobra Wolą Bóg ma ku nam/ Pokoj wieczny uczynił sam/ nieprzyjacioły ztłumił Pan. KancPol 282.
  • – Krótko mówiąc, gdyby nie chwila wieczorna nastąpiła, ledwie by nie więcej zacnych ludzi ta nieszczęsna stłumiła okazyja, bo się aż pod Jarosławiem wojsko oprzeć musiało i tam do rekollekcyi przyjść zdarzyło. JemPam 143-144.
  • – TĘskno żyć dusze moiey w nędznym ciele, Więc z nią w gorżkości rozmowię się śmiele, I rzeknę BOGV: Powiedź mi moy Pánie, Czemu ná zgubne sądzisz mię karanie? A záż to twoiey dobroci przystoi, Zebyś mię stłumił w surowości swoi Rąk właśnych dzieło, zelżywszy szkaradzie, Albo niezbożnych potakiwał radzie? ChrośJob 39.
  • – Co ztąd zá korżyść urość może BOGV, Chociażbyś złego prożen był náłogu, Co mu tym przydasz żyiąc niezmazány, I spráwuiąc się bez wszelkiey nagány? Zaliż w boiáżni strofowáć cię będzie, I ná Sąd z tobą poydzie gdzie przed Sędzie? A nie ráczey cię dla twych wielkich złości, I niezliczonych ztłumi niepráwości? ChrośJob 80.
  • – Smierć go [umysłu] nie stłumi, Ráná nie záraża [...]. LubSŁapAdw 34.
Więcej cytatów w Korpusie Barokowym 
Autorzy: WM
Data ostatniej modyfikacji: 20.02.2015