– Piąta roznica iest/ że kapłáni Lewitscy za grzechy swe y ludzkie bydlęta często Bogu ofiarowáli/ Chrystus záś nie zá swoie grzechi; ále za ludzkie/ nie bydlęta/ ále samego śiebie/ nieczęsto; ále ieden tylko ráz ofiárował na Krzyżu Bogu [...]. GalAlk 52.

– ALKORAN, Má pochwałe v máchometanow dlá częstego nabożeństwa/ bo Machometáni pięć kroć chodzą do meczetu kożdego dnia Bogu śię modlić/ y lubo są w drodze álbo na morzu iednak śię Bogu pięć kroć modlą. GalAlk 8.

– ALKORAN Vczynki miłosierdne presentuie/ ktore Máchometáni zwierzentom nierozumnym oświadczáią/ psom y kotkam kożdego dnia pewney godziny pokarm dáią/ chleb w wode rybam dla iedzenia rzucáią/ ptakow z klátki wykupiwszy na wolność wypuszczáią/ za duszę Machometanow umarłych/ wierząc: że te vczynki martwym są pomocne y pożyteczne. GalAlk 9.

– [...] te obiawienie świętego Symeona słupnika máiąc w swey pámięći S. Ián iáłmużnik mowił: o iaki strách y trwoga obeydźie dusze/ gdy ták gorzkim y niemiłośćiwym mytnikom odpowiedź będźie dáwać/ dla tego Cerkiew násza za vmárłych káże śie modlić/ iałmużny dawáć/ ofiáry przynośić y pościć/ y staránie mieć insze/ bo temi vczynkámi dobremi ludziey żywych vmárli od grzechow swoich oczyszczeni bywáią/ y od mytárstw vwolnieni zostáią/ y do nieba iuż wolną drogę máią y ná niebie iuż mieszkáią [...]. GalAlk 80.

– Záczym Bog te mieysca prożne miedzy chorámi Anielskiemi napełni ludźmi S: według Psalmisty mowiącego: implebit ruinas, napelni vpadliny. záczym w Ráiu niebieskim duchowna niećielesna szczęśliwość wieczna/ widzenie oblicza Bozskiego śie znayduie/ ktorym śie ludźie SS. na wieki będą nasycać/ według Psalmográpha mowiącego: Sátiabor cum apparuerit gloria tua/ nasycon będę/ gdy śie pokáże chwáła twoia. GalAlk 82.

– [...] Bez wiáry niemożna śie Bogu podobáć. GalAlk 77.

– Z Bożego miłośierdzia Náiaśnieyszym y błáhoczestiwym Hosudarom Cárom y wielkim Xiążętom/ Iánowi Alexiewiczowi y Piotrowi Alexiewiczowi/ wszystkiey wielkiey máłey y biáłey Rossiey Monárchom/ Moskiewskim/ Riwaskim/ Włodźimirskim/ Nowogrodskim/ Carom Razańskim/ Cárom Astracháńskim/ Cárom Sibirskim/ Hosudarom Pskowskim/ y wielkim Xiążentom Smoleńskim/ Twierskim/ Iuhorskim/ Permskim/ Wiátskim/ Bołgárskim/ y innych/ Hosudarom y wielkim Xiążętom Nowogroda nizowskiey źiemi/ Czernihowskim/ Rezáńskim/ Rostowskim/ Iarosłáwskim/ Białodzerskim/ Vdorskim/ Obdorskim/ Rondyskim/ y wszystkiey pułnocney strony Imperatorom/ y Hosudarom Iberskiey źiemi/ Karthalinskich y Gruzinskich Cárow y Kabárdińskiey źiemi/ Czerkáskich/ Ihorskich Xiążąt/ y innych wielu Pánstw y źiemiy/ wschodnich y zachodnich y połnocnych/ Dźiedźicom y Hosudarom y sukcessorom/ y wladarzom/ doczesnego na źiemi długoletnego/ spokoynego/ wszystkim nieprzyiáciołom strasznego/ potym wiecznego w niebie Cárstwa/ od szczodrobliwcy prawicy/ Cára niebieskiego ia IOANICIVSZ GALATOWSKI Archimandryta Czernihowski Ielecki/ waszemu Carskiemu weliczestwu/ vstawiczny Bogomodłcá y sługa náyniższy/ do obliczá źiemi śię kłaniáiąc; szczerym affektem zycze. GalAlk 4.

– Gdy tedy Amurat woynę z Władysłáwem pod Wárną toczył/ w ten czas chrześćiánie byli porażeni od Turkow. y Władysław Krol iest zabity/ do tego zákon twoy niepokazuie drogi grzesznikom y niepodáie sposobu do dostąpienia w niebie zbáwienia wiecznego/ poniewáż Alkorán dla omyćia grzechow roskazuie częste omywánie ćiáła czynić [...]. GalAlk 7.

– [...] Alkorán dla omyćia grzechow roskazuie częste omywánie ćiáła czynić/ ktorego przykazánia słuchaiąc Máchometani vmywáią sobie nogi/ brzuch/ ręce/ ramiona/ oczy/ vsta/ nozdrze/ y członki insze/ nie poiednokroć/ ále y wiele raz poiakich kolwiek grzechach wodą ćiało swę omywáią/ [...] te omywánie wasze Máchometani żádney wági niema/ ktorym tylko ćiało wásze od pozwierzchowney zmazy omywaćie á duszy swoiey od grzechow nieoczyszczaćie/ bo Chrystus ganił żydow/ ktorzy ćiało swoie oczyszczáli/ á serce mieli nieczyste/ [...]. GalAlk 7.

– Gdy tedy Amurat woynę z Władysłáwem pod Wárną toczył/ w ten czas chrześćiánie byli porażeni od Turkow. y Władysław Krol iest zabity/ do tego zákon twoy niepokazuie drogi grzesznikom y niepodáie sposobu do dostąpienia w niebie zbáwienia wiecznego/ poniewáż Alkorán dla omyćia grzechow roskazuie częste omywánie ćiáła czynić/ ktorego przykazánia słuchaiąc Máchometani vmywáią sobie nogi/ brzuch/ ręce/ ramiona/ oczy/ vsta/ nozdrze/ y członki insze/ nie poiednokroć/ ále y wiele raz poiakich kolwiek grzechach wodą ćiało swę omywáią/ rozumieiąc: że tym omywániem wolni od grzechow zostáli/ Sakrámenta od Chrystusa postanowione dlá zgładzenia grzechow ludzkich Máchomet odrzuca/ Kohelet záś mowi: te omywánie wasze Máchometani żádney wági niema/ ktorym tylko ćiało wásze od pozwierzchowney zmazy omywaćie á duszy swoiey od grzechow nieoczyszczaćie/ bo Chrystus ganił żydow/ ktorzy ćiało swoie oczyszczáli/ á serce mieli nieczyste/ przyrownał ych do kubka y misy mowiąc: biada wám nauczyćiele y Pháryzeuszowie obłudni/ yż oczyszczáćie kubek z wierzchu y misę/ á wewnątrz pełne są drapieżstwa y nieczystośći/ Pháryzeuszu slepy: oczyść pierwiey to co iest wewnątrz w kubku y w misie áby y to co iest zwierzchu czystym było/ dla tego trzeba wá záchować Máchometáni Sakramentá osobliwie Krzest y pokutę/ ktore skutek swoy y moc omywánia grzechow ludzkich od Męky Chrystusowey biorą/ tak w Apokalipsi napisano: Omył nas od grzechow naszych krwią swoią. GalAlk 6-7.

– ALKORAN, Má pochwałe v máchometanow dlá częstego nabożeństwa/ bo Machometáni pięć kroć chodzą do meczetu kożdego dnia Bogu śię modlić/ y lubo są w drodze álbo na morzu iednak śię Bogu pięć kroć modlą. GalAlk 8.

– Zelim Cesarz Turecki dobywáć Astracháni pod Moskiewskim Kniáźiem źiemią y wodą wypráwił/ ále im Moskwa naprzod Galery z strzelbą odięła na rzece Donie v przewłoki/ y iánczarow pobiła/ potym iedni v Astracháni głodem y nędzą strapieni gdy nazád ćiągneli/ pozdycháli/ drudzy potoneli/ drugich Moskwa pogromiła/ ták iż Tatárowie sámi ich że włáśni towarzysze oney woyny/ bili ich/ przeto od tey wielkiey liczby vtraćiwszy wszystką Armátę [...]. GalAlk 12 nlb.

– [...] Baroniusz opisuiąc Rok 1065. powiáda/ że Machometáni Tátarowie gdy Carogrodskie państwo náiacháli/ ktorego woyská Tatarskiego sześć kroć sto tyśięcy było/ y Grecią pustoszyli/ w ten czás Konstántin Duka Cesarz Grecki kazáł śię ludziom do postu y modlitw vdać/ á sam bosy z płáczem Bogu śię modlił/ y dnia iednego Tatárowie będąc w namiotách swoich obáczyli wielkie przećiwko sobie woysko Ańgełskie[!] [...]. GalAlk 17-18.

– Troyce w iednym Boztwie iawnie tám wyráził/ bo napisał: ci trzey iedno są/ to iest iednym bogiem nie trzema Bogámi/ Apostoł Páweł też do Korynczykow pisząc/ Troycę świętą wyráźił/ mowiąc: Láska pána naszego Iezusa Chrystusa y miłość Boga Oyca y vczęstnictwo Ducha świętego niech będzie zwámi wszystkiemi. GalAlk 59.

– [...] dotego wásze Cárskie weliczestwo za Pátronkie máćie waleczną rodźićielkę Bożą/ ktorá vstraszy Máchometánow pogánow y rozpędźi/ iák vstraszyła Cára Tátarskiego Tamerlanesa y rozpędźiła Tatárow/ z ktoremi on wielką Rossią woiował/ bo Támerlánes widźáł Bogarodżicę z wielkiemi hufami strásznych rycerzow Aniołow na powietrzu stoiącą y ręce do nieba podnoszącą/ y Bogu śie za chrześćián modlącą/ y Tamerlanesa vstraszáiącą/ vstraszony od snu śie ocknoł y te widzenie strászne Xiążętom swoim powiádał/ mowiąc: [...]. GalAlk 10.

– ...ponieważ światłość słoneczna z świátłośćią tárcz złoćistych ziednoczoná stáła potężnieysza ták/ iż od tey światłośći gory śie błiszczáłi/ á iáko pochodńie ognistę oświecáły/ ták moc ziednoczona waszego Cárskiego weliczestwa dwoch bráćiey rodzonych iest potężnieysza y kożdemu nieprzyiaćielowi strászna/ dotego moc Chrystusowa z mocą waszego Cárskiego weliczestwa ziednoczona iest słońca sprawiedliwośći świátłość z światłośćią tárcz złoćistych ziednoczona/ y stáła potężnieysza ták/ iż tą światłośćią ziednoczoną gory wysokie/ pyszne woyska Máchometańskie będą oświecone... GalAlk 10.