Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
LubSMom oryginał
Momenta Ostatnie Zycia Iaśnie Oświeconego S.P.R. Xiązęcia Iego Mosci P. Stanisława Herakliusza Lubomirskiego : albo Ksiązka nazwana Repertorum Opuscula, Ktorą przed zeszciem z tego świata Łacińskim wydał stylem: teraz na Polski ięzyk Przetłumaczona y do Druku Podana

https://www.dbc.wroc.pl/dlibra/publication/45389/edition/40432/content
Odnotowano 3 cytaty z tego źródła
– Báránkiem záś iest JEZUS Chrystus, krwią swoią przez mękę y śmierć zbrodnie násze obmywáiący; o czym Prorok Izaiász świadczy w Roz. 53. w wiersz 7. LubSMom 28.
– Ná inszym tákże mieyscu tenże Izaiász w Roz. 66. mowi o Chrystuśie przyszłym Sędźim, że ma sądźić świát przez ogień, y to wyraża temi słowy: Bo oto Pąn przyidźie w ogniu, y iáko wicher poczworne iego, pokazáć w gniewie zapalczywość swoię, y strofowánie swoie w płomieniu ogniá; bo w ogniu Pąn będźie rozsądzał, y w mieczu swoim do wszelkiego ćiała. LubSMom 58.
patrz: POCZWÓRNE
– O szcześliwy y niewymowny Boskiey dobroći wynalazku! Ten sąm był beśpieczny sposob utrzymánia ná wieki żywotá wiecznego, ażeby był Bog w ludzkim ćiele; gdyby álbowiem naturá ludzká z Bostwem złączona przez iedność, nie miáła była fundamentu w Niebie, iuż ná źiemi stokroć, y tyśiąckroć rázy, złość nászá pożytek tákiego zbawienia, znowu y znowu zgubiłaby była. LubSMom 16.