ESJP XVII i XVIII wieku

Notowanie w słownikach

Notowany w słownikach:
Kn, T, L (XVII-XVIII), SWil, SW, SJP

Nienotowany w słownikach:
SStp, SXVI

Najwcześniejsze poświadczenie: 1608

Formy gramatyczne

bezok.

bąknąć

cz. prze.

lp

m

3. os.

bąknął

cz. przy. pr.

lp

1. os.

bąknę

Znaczenia

1. »odezwać się cicho, niewyraźnie, półgębkiem«

– Przeciw niemu i bąknąć wolno nie było. (L)SmalcBóst 166.
– Trunąć/ pisnąć. Mutire [...] Truń iedno [...] Pisnąć/ gębę otworzyć/ bąknąć/ tchnąć. Kn 1156.
– Bąkam, V. m. F. bąknę. [...] 2) mucksen. [...] 2) soufler, ciller devant qu. [...] 2) żaden ani bąknął. T III 19.

Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa

2. »prosić o coś nieśmiało«

Rekcja: o co

– Dopuścili [posłowie na konwokacji] panu niektóre więzić, drugim wysługi brać, trzecich degradować i inne praeiudicia im czynić [...] postrach w drugich czyniąc, aby etiam ordinate nié śmiéli o nie bąknąć. OssZPam 48.