– To rzekszy/ wszystkie roty w kupę zwodzi/ Y pięknemi w nich sercá budzi słowy: Ochoty pełen kwiát Arábskiey młodzi/ Grzeie się z głosu swoiey stárszey głowy. TasKochGoff225.
– Ona Krolowi nocnego przyczynę Naścia ná oboz/ więc y czás powiáda/ Znáki y hásła Arábskie wykłáda. TasKochGoff226.
– A Byłá wagá onego złotá/ ktore przychodziło Salomonowi ná káżdy rok/ sześć set sześćdziesiąt y sześć talentow złotá. Oprocz tego co przychodziło od kupcow/ y z hándlu tych/ ktorzy rzeczámi wonnymi kupczyli; y od wszystkich Krolow Arábskich/ y Książąt ziemie. BG1Krl10, 14-15.
– Takowe Dziedzictwoalbo Sukcessya po Smierci Machometa trwało około 300 lat przez ktory czas na 40 kalifatow u Saracenow panowało, o czym w Specyalney Historyi Arabskiey obszernieysza będzie relacya. IntrHist59-60.
– MINAEI ludzie Arabscy nad morzem Czerwonym, ktorzy naypierwsi handel z kadzidłá zinwentowali, według Pliniusza lib 12. cap. 14. ChmielAteny IV149.
– Tu była Biblioteka ksiąg Arabskich, Sáraceńskich, w wielkiey bardzo liczbie, ktore Kardynał Ximenes nimiô zelô ductus spalił, cum magno dámno Literatorum, gdyż tam wielkie miały bydź curiositates w Arabskim ięzyku, pewnie o Religii nietraktowały, bo Machometanow niegodzi się kommentować, ani o swey Religii pisać; to pewnie były Historyczne, Poetyczne, Astronomiczne, Medyczne Arcana. ChmielAteny IV175.
– Maią tu Turcy Baszę y Garnizon przeciw Arabskim exkursyom. ChmielAteny IV463.
– Sądziłem zá rzec nie słuszną, áby ięzyk Polski nie miał tey náuki, ktorą się insze ięzyki, [język] Arábski, Grecki, Łácinski, Hiszpánski, Włoski, Fráncuski, Niemiecki, Angielski zdobią. SolArch3 nlb.
– Otrzymał był ten fawor Koniecpolski, że do niego wolno było iednemu z Turkow wchodzić, ktory go ięzyka Tureckiego y Arabskiego uczył, atoli gdy się o tym insi dowiedzieli, tego mu zabronieli; maiąc to za nieprzystoyną rzecz, żeby się niewolnik ieden, Swiętego (tak mowili) ięzyka ich uczył: przecięż z Dykcyonarza Tureckiego y z zwyczaiu, dosyć dobrze tym ięzykiem mowił; tym uczeniem się, czytaniem Xiąg iakich mogł między pogaństwem dostać, osobliwie Historykow, nabożeństwem, przykre więzienie sobie słodził. NiesKor II583-584.
– Tu była Biblioteka ksiąg Arabskich, Sáraceńskich, w wielkiey bardzo liczbie, ktore Kardynał Ximenes nimiô zelô ductus spalił, cum magno dámno Literatorum, gdyż tam wielkie miały bydź curiositates w Arabskim ięzyku, pewnie o Religii nietraktowały, bo Machometanow niegodzi się kommentować, ani o swey Religii pisać; to pewnie były Historyczne, Poetyczne, Astronomiczne, Medyczne Arcana. ChmielAteny IV175.
– Maltańczykowie mieyscowi, mowią ięzykiem Arabskim, z racyi: iż tu niegdy panowali Saraceni. ChmielAteny IV233.
– [Miasto Fez] Ma Akademię uczącą ięzyka Arabskiego. ChmielAteny IV546.
– CHABAR álbo CABAR od Saracenow, Ismaelitow, Arabow, niżeli Machometa przyieli błędy, wenerowane Delubrum; znaczy z Arabskiego ięzykaVenerem, albo LuciferumChmielAteny I39.
– MEMPHIS vulgo Kayr, albo Alkair, Arabskim ięzykiem nazwane Miasto Krolow Egypskich Stolica, zabobonow gniazdo; gdzie Apisa albo Sorapisa Bożka w Wołowy postaci naywiększy był Cultus: tam Cuda Swiata Pyramidy, Krolow Groby. Nazwali też byli te Miasto Egypską Babylonią. ChmielAteny I420.
– KOcánki Arábskie/ ktore Szyszkowá Láwendá zowiemy/ jest ziele przespolne/ y przywoźne/ Láwendzie bárzo podobne/ dla czego też nazwiská od niey dostáłá drugie[g]o. SyrZiel469.
– KOcánki Arábskie są smáku gorzkiego. SyrZiel469.
– Kocenki arábskie/ láwenda szyszkowa. Stoechas [...]. Lauendulae similis est [...]. Kn286.
– kocenki arabskie, lawenda szyszkowa. (stoechas) Stochas-Kraut. plante odoriferante semblable à l´hisope. T III577.
arabski dzianet:
– Támże y Car w Kássánie siedzi złotonity/ Ná Arabskim dziánecie/ ktoremu dwie kity Po kosztownych skofiách zawoy otoczyły/ A w okrąg Iczogłanow kupy go okryły. TwarSLeg19.
arabska inskrypcja:
dzięgiel arabski:
»jedna z roślin z rodziny selerowatych«
– Drudzy rozumieią go być Arabskim Dzięgielem: ále y ci brodu własnego chybili. SyrZiel123.
– Brzuch trwałość w drodzé znaczy/ a sierć miękka/ y ktora wolna iako są Arabskie konie/ Rączość y bieg pokázuie A ile sierć tak miękka/ że iakby się dartego iedwabiu dotknął. PienHip6.
– Koń arabski choć chudy, ale rączy bywa. SaadiOtwSGul18.
– Niekiedy do tákich álbo podobnych Enem ná Biegunki krwáwe, dodáią Gumi Arábskiey [...]. CompMed498.
– Kto chce bezować, álbo napuszczać drzewa, ku rożnemu sadzeniu, niech wezmie rano gnoiu końskiego swieżego co potrzeba, nagniecie soku z niego, przecedzi po kilka razy przez gęstą chustę; włoży w każdą kwartę soku onego tak wiele hałunu y gumy Arabskiey, ile ziarno bobowe. ChmielAteny III508.
gumi arabskie:
– Kászel suchy z gorącey przyczyny ták vleczyć może: w ięczmienney wodzie wárzyć Trágágánt y Gumi Arábskie/ Lákrycya figi suche/ á fiiołkowego syropu przylawszy trzecią część/ to pić po ránu y ná noc. SyrZiel678.
– Przeto ich [Turków] wszystek dyskurs w ostrzu szable gołej, koń osieść, strzelić dzidą, to ich wszystkie szkoły, Krom arabskich palestryt, a Seraglii owej, Kędy stylu i gładszej uczą się wymowy [...]. TwarSLeg125.
arabski skoczek:
arabski balsam:
– Szedłbym i po sam Arabski balsam Przedziwnej woni. KochChrysTur75.
arabskie skryptury:
pismo arabskie:
– Roku 1474 Katarynus Zeno Poseł Husakazana Krola Perskiego, przyiachał do Polski z kisty Arabskim pisme[m] do Krola pisanymi. DrobOpow161 marg.
– Krzysztof pierwszy [syn], prosto ze szkoł, od Krola Augusta wysłany do Turek, aby się był języka Tureckiego y pisma Arabskiego nauczył. NiesKor II128.
arabski charakter:
– Pierwszy wiersz Arabskim chárákterem pisány de verbo ad verbum ták się tłumáczy. RubJan T2.
– Gdyby iaki zmiennik teraz stanął a miał przynamniey ieden paszport od Wezera ktorego po Arabsku/ y od Wołoskiego Hospodara gleycik iaki/ porwalibyście się y do tego/ iako do Oyca. BirkRus16.
– [...] ktos wie iakie nam tez Decreta tas Nieubłagana [...] Kancellaria pisze: Snada Warabi Po polsku w polscze po Arabsku, skądze wziąć Daniela ktory by nam ie wyłozeł? HerbOr629.
– Wybornie po Arabsku mowił [bohater]. AndPiekBoh16.
– Zowie się tedy [Bóg] po Hebraysku Iehova; po Syryisku Ella; po Chaldeysku Eyla; po ArabskuAllo; po Egipsku Goni; po Etyopsku Abba; po Ormiańsku Derd; po Georgiańsku Moti; po Abyssińsku Agei; po Persku Syri; po Łacinie Deus; po Grecku Theos; po Illirycku Boog; (iest słowacki kray) po Hiszpańsku Dios; po Włosku Idio; po Francusku Dieu; po Niemiecku Gott; po Węgiersku Atya; po Moskiewsku Tios; po Czesku Bouh; po Polsku Buog; ale teraz Polacy diphtongum uo, efferunt za o, y mòwią Bog; po Belgicku, albo Niderlandzku Goot; po Angielsku Good; po Szkotsku Goed; po Libernicku Nieh; po Hetrusku Esar; po Saraceńsku Agdi; po Magicku Orsi; po Assyryisku Adad; po Koptyisku Geos; po Peruańsku Zimi; po Indiysku Tura; po Syneńsku Tali; po Tatarsku Anot; po Hesperydiysku Agad; po Kalefroneńsku Solu; po Kongońsku Aneb; po Angolańsku Anup; po Maurytańsku Alla, po Filozofsku Abda; po Kabalistyńsku Agla; po Isladiysku Gudi; po Kánadiysku Riuh; po Mexikańsku Bosa; po Kwityńsku Hoha; po Parakwariysku Piur; po Hilicku Hana; po Filippinicku Mora; po Iapońsku Zaka; po Samotraceńsku Pola; po Narsingicku Bila; po Melindycku Abag; po Maldywicku Obra; po Zaflanicku Bora; po Ormuzańsku Alai; po Cyreneńsku Popa; po Elamicku Para; po Tybetycku Geza; po Bakryańsku Sila; po Karmanicku Suma; po Albarycku Bogo; po Beotycku Aris; po Kamboyańsku Miri; po Kreteńsku Deos; po Gymnoficku Tara; po Brachmańsku Pora; po Mogolsku albo Mogerycku Alli; po Peloponeseńsku, albo Moreysku Dyos; po Frygsku Zeut; po Tracku Kalo; po Adenicku Illi; po Mezopotańsku Ella; po Moldawsku, czyli po Wołosku Dzeu. ChmielAteny III2-3.
