• język arabski (sz. zm.):
• – Sądziłem zá rzec [!] nie słuszną, áby ięzyk Polski nie miał tey náuki, ktorą się insze ięzyki, Arábski, Grecki, Łácinski, Hiszpánski, Włoski, Fráncuski, Niemiecki, Angielski zdobią. SolArch 3 nlb.
• – Otrzymał był ten fawor Koniecpolski, że do niego wolno było iednemu z Turkow wchodzić, ktory go ięzyka Tureckiego y Arabskiego uczył, atoli gdy się o tym insi dowiedzieli, tego mu zabronieli; maiąc to za nieprzystoyną rzecz, żeby się niewolnik ieden, Swiętego (tak mowili) ięzyka ich uczył: przecięż z Dykcyonarza Tureckiego y z zwyczaiu, dosyć dobrze tym ięzykiem mowił; tym uczeniem się, czytaniem Xiąg iakich mogł między pogaństwem dostać, osobliwie Historykow, nabożeństwem, przykre więzienie sobie słodził. NiesKor II 583-584.
• – CHABAR álbo CABAR od Saracenow, Ismaelitow, Arabow, niżeli Machometa przyieli błędy, wenerowane Delubrum; znaczy z Arabskiego ięzyka Venerem, albo Luciferum. ChmielAteny1755 I 39.
• – MEMPHIS vulgo Kayr, albo Alkair, Arabskim ięzykiem nazwane Miasto, Krolow Egypskich Stolica, zabobonow gniazdo; gdzie Apisa albo Sorapisa Bożka w Wołowy postaci naywiększy był Cultus: tam Cuda Swiata Pyramidy, Krolow Groby. Nazwali też byli te Miasto Egypską Babylonią. ChmielAteny1755 I 420.
• – Tu była Biblioteka ksiąg Arabskich, Sáraceńskich, w wielkiey bardzo liczbie, ktore Kardynał Ximenes nimiô zelô ductus spalił, cum magno dámno Literatorum, gdyż tam wielkie miały bydź curiositates w Arabskim ięzyku, pewnie o Religii nietraktowały, bo Machometanow niegodzi się kommentować, ani o swey Religii pisać; to pewnie były Historyczne, Poetyczne, Astronomiczne, Medyczne Arcana. ChmielAteny IV 175.
• – Maltańczykowie mieyscowi, mowią ięzykiem Arabskim, z racyi: iż tu niegdy panowali Saraceni. ChmielAteny IV 233.
• – [Miasto Fez] Ma Akademię uczącą ięzyka Arabskiego. ChmielAteny IV 546.

• bot. kocanki arabskie (sz. zm.):
»gatunek lawendy, Lavandula stoechas«
• – Kocenki arábskie/ láwenda szyszkowa. Stoechas [...]. Lauendulae similis est [...]. Kn 286.
• – Staechados Arabicae. Fremld Mottenkraut. Arabskych koczánkow [kwiat]. GuldOn 20.
• – kocenki arabskie, lawenda szyszkowa. (stoechas) Stochas-Kraut. plante odoriferante semblable à l´hisope. T III 577.
• – O Kocánkách Arábskich/ ábo Szyszkowey Láwendzie/ Rozdział 25. Stoechas. Stichas. Stöchaskraut. SyrZiel 468.
• – KOcánki Arábskie/ ktore Szyszkowá Láwendá zowiemy/ jest ziele przespolne/ y przywoźne/ Láwendzie bárzo podobne/ dla czego też nazwiská od niey dostáłá drugie[g]o. SyrZiel 469.
• – KOcánki Arábskie są smáku gorzkiego. SyrZiel 469.
• – To ziele/ iż kłosem iest podobne Szyszkowey Láwendzie/ ktorą Arabskiemi Kocánkámi miánuiemy: przeto od niektorych/ etoremi Arábskimi Kocánkaámi iest názywáne. SyrZiel 1456.

• arabski dzianet:
• – Támże y Car w Kássánie siedzi złotonity/ Ná Arabskim dziánecie/ ktoremu dwie kity Po kosztownych skofiách zawoy otoczyły/ A w okrąg Iczogłanow kupy go okryły. TwarSLeg 19.

• arabska inskrypcja:

• dzięgiel arabski:
»jedna z roślin z rodziny selerowatych«
• – Smyrnium, Olisetrum [...] Alexandrisch Peterlein. Dzięgel Abrabsky. [!] GuldOn 17.
• – Dzięgiel Arabski/ Rozdział 24 Dzięgiel włoski álbo Arábski (bo ták my pospolicie ziołá cudzoziemskie zowiemy włoskiemi). Smyrnium. Petroselinum Cylicium. SyrZiel 99-100.
• – Drudzy rozumieią go być Arabskim Dzięgielem: ále y ci brodu własnego chybili. SyrZiel 123.

• koń arabski (sz. zm.):
• – Brzuch trwałość w drodzé znaczy/ a sierć miękka/ y ktora wolna iako są Arabskie konie/ Rączość y bieg pokázuie A ile sierć tak miękka/ że iakby się dartego iedwabiu dotknął. PienHip 6.
• – Koń arabski choć chudy, ale rączy bywa. SaadiOtwSGul 18.
• – Klacz skaro Gniada zrzebna pokoniu Siwym arabskim dyszlowa Biało Nuzka. ArchRadziw 1638 191,2.
• – Klacz Gniada Forytarska naręczna zrzebna po Koniu Arabskim Siwym. [1742] ArchRadziw 1638 316/2.
• – Arabskie konie tak są rącze, że przez dzień, y przez noc, sto ubiegą mil. ChmielAteny III 272.

• munsztuk arabski (sz. zm.):
• – Nieuchronna śmiertelność munsztukiem iest Arábskim pychy y ánimuszu wyniosłego AndPiekBoh 48.
• – Twardo ustemu koniowi czasęm y Arabski niepomorze Munsztuk. PasPam 121v.

• munsztuczek arabski:
• – Munsztuczek Arabski ArchRadziw 1638 1656 78/65.

• guma arabska:
• – Kto chce bezować, álbo napuszczać drzewa, ku rożnemu sadzeniu, niech wezmie rano gnoiu końskiego swieżego co potrzeba, nagniecie soku z niego, przecedzi po kilka razy przez gęstą chustę; włoży w każdą kwartę soku onego tak wiele hałunu y gumy Arabskiey, ile ziarno bobowe. ChmielAteny III 508.
• – Niekiedy do tákich álbo podobnych Enem ná Biegunki krwáwe, dodáią Gumi Arábskiey [...]. CompMed 498.

• gumi arabskie:
• – Gŭmi Arabici. Arabisch Gummipulver. Gummi Arabskey.[!] GuldOn 52.
• – Weś ná nię [fistułę] Gumi Arábskiego ćwierć łotá. CompMed 65.
• – [...] weś grochu [...] przyday Gumi Arábskiego, formuy tábliczki [...]. CompMed 674.
• – Kászel suchy z gorącey przyczyny ták vleczyć może: w ięczmienney wodzie wárzyć Trágágánt y Gumi Arábskie/ Lákrycya figi suche/ á fiiołkowego syropu przylawszy trzecią część/ to pić po ránu y ná noc. SyrZiel 678.

• żywica arabska:
• – Arabicum gummi. Arabisch Gummi. żiwicza Arábska gumi. GuldOn 33.

• cyfra arabska:
• – Od nich Medicina, Matematyka, osobliwie cyfry Arabskie wzięły originem. ChmielAteny IV 447.

• liczba arabska:
• – Le Chiffre Arabe, on vulgaire est ai[n] (i figuré, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 0) [...] Liczba Arabska posolita [!] tak się wyraża: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 0. DanKolaDyk I, 304.

• seraglia arabska:
• – Seraglije arabskie – szkoły tureckie, w których nie inaczej się uczą arabszczyzny, jako uczy łacińskiego języka. TwarSLeg 168 marg..

• wilcze łyko arabskie trzygranowite:
• – Wilcze łyko Arábskie trzygránowite/ Rozdział 167. Chamaelea Arabum Tricoccos, Oleastellum, Mezereum Arabum. Seydelbast. SyrZiel 1463.

• bot. oset arabski:
»roślina ciernista, być może z rodziny szakłakowatych«
• – Spina Arabica. Arabisch Stechdorn. Oset Arábsky. GuldOn 17.
• – Oset Arábski. Rozdział 13. Spina Arabica, & Spina AEgyptia. Frembdiestel/ oder Egiptsch diestel. OSet Arábski ábo Egyptski/ bárzo podobny iest białemu Ostu/ ták że go drudzy zá biały Oset máią/ ále nie bez omyłki/ iáko się wyższey powiedziáło. SyrZiel 668.

• arabska palestryta:
• – Przeto ich [Turków] wszystek dyskurs w ostrzu szable gołej, koń osieść, strzelić dzidą, to ich wszystkie szkoły, Krom arabskich palestryt, a Seraglii owej, Kędy stylu i gładszej uczą się wymowy [...]. TwarSLeg 125.

• arabski skoczek:

• arabski balsam:
• – Szedłbym i po sam Arabski balsam Przedziwnej woni. KochChrysTur 75.

• arabskie skryptury:

• pismo arabskie:
• – Roku 1474 Katarynus Zeno Poseł Husakazana Krola Perskiego, przyiachał do Polski z kisty Arabskim pisme[m] do Krola pisanymi. DrobOpow 161 marg.
• – Krzysztof pierwszy [syn], prosto ze szkoł, od Krola Augusta wysłany do Turek, aby się był języka Tureckiego y pisma Arabskiego nauczył. NiesKor II 128.

• arabski charakter:
• – Pierwszy wiersz Arabskim chárákterem pisány de verbo ad verbum ták się tłumáczy. RubJan T2.