1.
»język, mowa, może także uwarunkowana regionalnie«
– Szoruj się stąd daleko, nic tobie tu, stary: Gospodę zapiszano, lec ty [nie] mej gwary. DialDzieńOkoń119.
2.
»gadanie, mówienie«
– Na sejmikach pełno pyska, Pełno huku i gwary, A tymczasem kupiec zyska, Chciwy na te towary. Bo niezgodą i niesforą targ się takim naprawia. Co rzecz kupić chcą tak sporą Ciężkim prawem bezprawia. MałpaCzłow195.
3.
»człowiek wielomówny, gaduła«
– Za czym też i ja miałem list od podkanclerzego z Warszawy z tym wyrażeniem, aby ktokolwiek, byle non verbosus, alias gwara, nie ex linqua venalis, był posłem. MatDiarI, 307.
