– Phebus płaczliwie Syna swoiego wołał, ktory nieuczonie [!] Lotne wozy kierował y szalone konie Kędy załosne siostry bursztynem płakały. ArKochOrl25v.
– Uczy go [Logistylla Rugiera], co ma czynić, kiedy się ma puścić W górę na lotnem koniu, co kiedy się spuścić, Co kiedy prętko lecieć, albo chce kołami, Co kiedy ma stać w miejscu, ważąc się skrzydłami [...]. ArKochOrlCz I213.
– [Rugier do Angeliki] weź i tarcz i konia lotnego, Jedno mi nie kryj lica swojego pięknego. ArKochOrlCz I228.
– [Rodomont] puszcza się w też tropy, Gdzie szkapa opętany ślad niósł lotnej stopy. ArKochOrlCz II318.
– Tak Rodomont w postępku każdem onem czasem Niestrwożony, foremnem obegnany lasem Strzał lotnych i oszczepów, z niezmrużonem okiem Idzie do rzeki lekkiem i leniwem krokiem. ArKochOrlCz II42.
– Być też byłá [Medea] lotnemi/ w powietrze nie poszłá/ Smokámi; kaźń by byłá hániebną odniosłá. OvŻebrMet171.
– A tym czásem ná śrzodek pol Iuno poyźrzáłá/ Gdzie gdy lotne mgły w kupę zebráne vyźrzáłá Ná kształt nocy w iásny dzień/ wielce się zdziwiełá [...]. OvOtwWPrzem35.
– Ale on [Phaeton] nic niedbáiąc/ żártkim ciáłem spieszy Ná lotny woz/ á stoiąc ná nim/ tym się cieszy/ Ze wodze pozwolone wziął iuż do swey ręki [...]. OvOtwWPrzem55.
– Wojny nie słyszał [mieszkaniec wsi] ani widział bitwy, Prócz między drobem [!] z lotnymi rybitwy, Oprócz niekrwawej, którą zwodzą bycy Przy jałowicy. MorszAUtwKuk164.
– Wnet się wszyscy, zezwolą: zeby wtakiem razie Do Zygmunta na lotnym wyprawic Pegazie Avizuiąc o wszytkim: prosząc poki zieie Chodkiewicz: niech przybywa: niech Woysko zagrzeie. PotWoj146.
– Beżźenna siostra [Pallas], bratu [Perseuszowi] już lotnemu Ze iey miał głowę [Meduzy] przyniesć, pomoc dała. LucChrośPhar308.
– Staję się komorem lotnym, Na twe usługi ochotnym. ZbierDrużWir I46.
– Ledwiem domowił słow ostatnich, iużci Zniknęła z oczu moich Pustelnica; Właśnie iak okręt gdy żagle rospuści, Albo iak lotna wzbiie się Orlica, Tak za nią śladu nie postrzeże oko [...]. DrużZbiór192.
– Lotny. 1) fliegend [...] qui vole; volant [...] krogulec na raźie za przepiorką będźie lotny, lecz w lataniu swoim prętko ustaie. T III756-757.
– [Zefir do Adolfa] Moie cie skrzydła lotne záprowadzą, Ná Wyspę [...]. DrużZbiór232.
– Nic niepozwalay co widzisz z mą zgubą, Nie puść mnie, gdzie chcę, zábroń mi gościnca Ktory prowadzi wolą w ciemność grubą, Zprowadź z tey ścieszki, co nią szedł złoczyńca, Jeźli wylecę, przytrzyi lotne piorko, Chceszli, złam skrzydło mądra Dyrektorko. DrużZbiór239.
2.
»szybki«
– Koń bystry/ Białogłowá stroyna/ Ptak lotny. Niemogą ládáiáko obrocic się z czásem. ŻabPol A4.
– [Tatarzy] wpadáią iáko psi záiuszeni, lotną prędkością y gotowością, w Wschodnie, w Zachodnie, w Południowe y ná Pułnoc leżące Prowincye moie [...]. AndPiekBoh1.
– [...] roskazałem sławie lotney posłáńczyney moiey, áby dawáłá znáć po vniwersálnego świátá gránicách o cci moiey [...]. AndPiekBoh30.
– Sło[ń]ce wlotney zartkości, prętko, prętko raz y drugi, skosztowawszy potraw, swey dopadszy złocistey károcy, idąc w drogę, mnie iedurnusienkiego zostáwuiąc v stołu swoiego. AndPiekBoh37.
– [Moje życie] Lotniejsze niż ptak, jako żółw leniwe, Spokojne jak wiatr albo srebro żywe. MorszAUtwKuk272.
– Jakoż cię zaraz, bezrozumna igło, Karanie z nieba lotne nie prześcigło, Żeś śmiała palce tak udatne zranić. MorszAUtwKuk44-45.
– [Panna do kawalera] Chwal się jak chcesz; nie takem rzeczy niewiadoma, Żeby mi wasza chluba nie była znajoma. I pierwejby mogł stanąć bieg lotnego słońca, Niż bych ja waszych kunsztow przebiegła do końca. TrembWierszeWir II245.
– Nie mogł się Zorawinski, ządzy odiąc dłuzy Widząc na Lotnych seklach gdy chłopi dosuży Z naszemi uiezdzaią [...]. PotWoj146.
– [...] podzmysz między Turki Z ktorych zaden, niczym się nigdy nie zasłoni Zeby siebie y lotnych, nie obciązyc koni [...]. PotWoj170.
– [Niech mi się godzi] tę lotną tryremę, która po troistych przezacnych przodków Twoich cnót i sławy nieśmiertelnej rzekach nienaruszonym żegluje styrem, pobożnego i świątobliwego pragnienia napełnić towarami [...]. HugLacPrag17.
– Mnie záś niech by to vrázy nie niosło/ Ze moiey Łodki niedołężne wiosło/ Niemáiąc Zaglow do lotnego biegu/ Trzymá się brzegu. SławWiktDv.
– Rozbiegła się lotnym zapędem/ iako szeroki świat/ ogromna i ozdobna sławá nieporownánych zwycięstw/ W. K. Mości w iednym i drugim miesiącu/ wielu wiekow/ i wielkich Krolow zrownawszy Historye/ stipata centum bella furoribus, áni słychánym áni czytánym podobno sukcesem/ W. K. Mość skończyłeś. PisMów II207-208.
– Beliowie są nákształt Lokáiow/ á iż pospolićie bywáią chyźi/ y lotni w biegu/ często ich do Iánczarow przyimuią. RicKłokMon237.
– [Daulet] Na cudzoziemskie, z sługą wsiadł okręty, Ktore pusciwszy lotnym wiatrom cugi, Za Swiat: za morskie, zaniosą go męty [...]. PotSyl44.
– Szosta Zagadka Krolem iestem á tákim, ktorego Poddani Lotnieysi są dáleko, niż krok Sarn y Łáni. [...] Jest to Orzeł Krol Ptáctwá [...]. ChmielAteny I882.
– [...] żaden lotnym godzinom wodzów nie ukróci, a która już minęła, nazad się nie wróci. HugLacPrag65.
– Natura lotnym czasem wszytkiego pościga. Wszytko czas i natura jednym wózkiem wiezie: Wszytko, co z ziemie wstało, znowu w ziemię wlezie. PotFrasz4Kuk I379.
– Jeżeli sławy w szczęściu, jakoż znaleźć w rzeczy tak odmiennej rzecz tak lotną? O tamtej mówią: volubilis errat, o tej zaś: momentis constat. A jeśli pierwej w sławie szczęścia poszukać przydzie, a jakoż postrzec w rzeczy lotnej rzecz tak często mieniącą się? LubSArtDąb506.
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji
– [Odnóżki koniczy] w wierzchach swych po 3. tylo listeczki przyokrągleysze niosą/ podobne liścim [!] drzewa Lotowego ábo lotnego/ tákże wełniste. SyrZiel1439.
