1.
mit.
nazwa własna
»bohater grecki słynny z męstwa i urody; jego wizerunek«
– Onby [królewicz Władysław] cnotą y sercem przeszedł y Achillę/ I święte Rzymskie one dobrocią Kamille. TwarSLeg20.
– Tak Xanthus pod Achillem: Cillar pod Castorem [...] Butny iedzie. PotWoj49.
– Piękny vrodą, y wspaniały wzrostem, Skoro wszedł Daulet: iakie nam Achille, Rymem Poeci, Malarze pokostem, Zwykli udawać. PotSyl27.
– Rzekł: y ku Achilowi oszczep strzelił spory/ Do krzywizny puklerzá: ow potężnym rázem̃ Miedź przeszył/ y wołowych skor dźieśięć zárázem; Wdzieśiątey się ośiedźiał. Achil go wytárgnął/ Y potężnie ná nowe drżącą bronią szárgnął. Niepoprawne zródło .
