ESJP XVII i XVIII wieku

Notowanie w słownikach

Słowniki nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1633

Formy gramatyczne

Znaczenia

1. mit. nazwa własna »bohater grecki słynny z męstwa i urody; jego wizerunek«

– Onby [królewicz Władysław] cnotą y sercem przeszedł y Achillę/ I święte Rzymskie one dobrocią Kamille. TwarSLeg 20.
– Tak Xanthus pod Achillem: Cillar pod Castorem [...] Butny iedzie. PotWoj 49.
– Piękny vrodą, y wspaniały wzrostem, Skoro wszedł Daulet: iakie nam Achille, Rymem Poeci, Malarze pokostem, Zwykli udawać. PotSyl 27.
– Rzekł: y ku Achilowi oszczep strzelił spory/ Do krzywizny puklerzá: ow potężnym rázem̃ Miedź przeszył/ y wołowych skor dźieśięć zárázem; Wdzieśiątey się ośiedźiał. Achil go wytárgnął/ Y potężnie ná nowe drżącą bronią szárgnął. Niepoprawne zródło .

2. przen. »mężny rycerz«

– Otrzej łzy z oczu przemożna królowa, Rozumem afekt macierzyński kojąc, Achilla twego mocny Bóg zachowa [o królewiczu Aleksandrze Sobieskim, pod Wiedniem]. KochWiedTur 15.

Odsyłacze

Patrz: ACHILLES.